نتایح جستجو

تا کوچ من به تو چیزی نمونده بود وقتی نگاه تو از گریه میسرود با تو چه ساده بود هم آسمان شدن وقتی که آینه ها شعله به شب زدن چیزی نمونده بود تا قاب رازقی تا ناز نسترن تا فصل عاشقی چیزی نمونده بود با تو یکی بشم با تو رها ازین آوار گریه شم من مثل تو هنوز باور نمیکنم روزی ازین قفس هجرت کنیم به هم باید...

با این چشما اگه نمیخوندی تعجب میکردم:w25:

این عکسو خودم گرفتم

[/URL]

I[IMG]I

بله استاد بزرگ:D دیروز درسم تموم شد- کارت خبرنگاری مو گرفتم:w26:-نمره هامم خوب شد البته تا به اینجا:lol: فعلا دوران استراحته و شیطنت البته تا یه هفته :w29:

[IMG]

سلام استاد تو پروف حمید دیدمتون گفتم سلامی گرم به گرمی تابستون جنوب خدمتتو عرض کنم... آواتار جدید مبارک استاد جوووووووووووون.

گفتم چی مخاد سوغاتی بده دستو دل باززززززززززززز:w25:

چی چی غاز؟ ها؟ ااااااااااااااااا منم میخام تک خوری نکنیا:w42:زود باش حمید دلم آب شد

خودم دیدمش همون پیکان جوانان گوجه ای ... اون روز که از باشگا میخاستی بری خونه خودم تعقبت کردم دیدم سوارش شدی... :w16:

[/URL]

[IMG]

تا کوچ من به تو چیزی نمونده بود وقتی نگاه تو از گریه میسرود با تو چه ساده بود هم آسمان شدن وقتی که آینه ها شعله به شب زدن چیزی نمونده بود تا قاب رازقی تا ناز نسترن تا فصل عاشقی چیزی نمونده بود با تو یکی بشم با تو رها ازین آوار گریه شم من مثل تو هنوز باور نمیکنم روزی ازین قفس هجرت کنیم به هم باید...

شبها که بغض میکنی دنیا سکوت میکنه زمان به صفر میرسه زمین سقوط میکنه شبها که بغض میکنی به مرز مرگ میرسم به گریه کوچ میکنم ببین چقدر بی کسم دریایی از آرامشی من طرحی از خروش رود زیباترین شعر جهان چشمهای غمگین تو بود پشت کدوم ساعت شب درگیر این سفر شدی چه دیر به هم رسیدیمو بی وقفه شکل هم شدیم تو که...

انسان... چه کلمه ناشناخته ای واقعا ناشناخته وعجیب... متحیرم... سرگشته و حیرانم آرزوی انسان بودن دارم اما مگر ممکن است؟ نمی دانم،شاید ممکن باشد؛ ممکن است. آری ،انسان ،انسان زاده میشود اما مگر انسان باقی می ماند؟ از آغاز پیدایش تا کنون؛ مادر ،پدر واژه هایی بودند که هر نوزادی برای اولین بار مکالمه...

آرزو داشتم آرزو داشتم که گوشی نداشتم یا که کر بودم!!! آری چه بسیار شیرین است، کر بودن،صدایی نشنیدن صداهایی که هر دم، تیشه بر ریشه جانت میزند من بیگانه ام... من بیگانه ام باهر آنکه نام آدمی دارد این صدا، آن صدا این فریب، آن فریب دیدی ای( ساجی) که همه مثل تو شدند تنم زخمی است و وجودم پر ز آه از...

من تاراا، در میان جاده زندگی. زمین در تلاطمی سخت فرو رفتست. امواج ،او را باخود به هر سویی روان میسازد... تلاطم امواج،امواج زندگی، زندگی آرام!!! آرامش دستان... دستانی که گاه درمیانه راه رها میشود و باز دل به روزنه نوری کم خوش میدارد و با فریاد بی صدای خود میگوید: تارا در میان پارسایی خود...

شب رسید و صدای تیک تاک ساعت سکوت غربت زده خانه را در هم شکست. درهم شکست مانند شیشه های ترک خورده قلبم. شب بود اما سایه ها نیز رنگ باخته بودند. گویی هراس داشتند. دیگر نسیم نوازشگر صورت نازک گل نبود نسیم میوزید اما... سیلی نوازشگر صورت نازک گل بود. شبنم باتمام احساس مرهم آن شب بود و تمام دشت در...

او مرا میخواند و صدا میزندم میدانم؛ و به من میگوید: دل از اینجا برکن، تا تو را پیش برم، پرو بالی بدهم، آنقدر اوج بگیر... دستانم به آسمان نزدیک است؛ و پراز نور شده وچه نوری خم شده قامت آسمان از شدت مستی؛ نیستم در خودو از خود بیخود. پیشانی ام در خاک است خاک نیست نور است دستانی آمد همه از جنس بلور...