یه شعر زیبا هست گفتم بنویسم و برم بخوابم : من همونم که همیشه غم و غصم بیشماره اونی که تنها ترینه حتی سایم نداره این منم که خوبیامو کسی هرگز نشناخته اون که در راه رفاقت تموم هستیشو باخته / هر رفیق راهی بامن دو سه روزی هم سفر بود ادعای هر رفاقت واسه من چه زود گذر بود هرکی با زمزمه عشق دو سه روزی...