دلم خوش است به گلهای باغ قالیها
كه چشم باران دارم زخشكسالیها
به باد حادثه بالم اگر شكست، چه باك!
خوشا پریدن با این شكسته بالیها!
چه غربتی است، عزیزان من كجا رفتند؟
تمام دورو برم پر زجای خالیها
زلال بود و روان رود روبه دریایم
همین كه ماندم مرداب شد زلالیها
خیال غرق شدن در نگاه...