خدایا حواست به حال دلم هست هنوز؟
به گرفتگی این روزهای شب؟
به این سردرگمی؟
به این چوب ندامت خوردن؟
حواست هست به این خستگی بی درمان!
حواست هست به این حواسی که دیگر پرت نمی شود...
حتما حواست هست که هنوز نفسی از کنار این بغض نم خورده در جریان است...
حتما حواست جمع دلم هست که هنوز هم آرام می گیرم...