نتایح جستجو

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

خواهش میکنم.... موفق باشی

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...

مي رفتيم‌، و درختان چه بلند ، و تماشا چه سياه ! راهي بود از ما تا گل هيچ . مرگي در دامنه ها ، ابري سر كوه ، مرغان لب زيست‌. مي خوانديم: «بي تو دري بودم به برون‌، و نگاهي به كران‌، و صدايي به كوير.» مي رفتيم‌، خاك از ما مي ترسيد، و زمان بر سر ما مي باريد. خنديديم‌: ورطه پريد از خواب ، و...