نتایح جستجو

سلام پری جان. ممنون من خوبم.شما خوبید? هستم زیر سایه ات...

ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺮ؛ ﺩﺭﺁﻏﻮﺵ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﯼ ﺩﺭﺧﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﺣﺲ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ... ﻣﺎ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻋﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ کوچه باغ پیر

ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺮ؛ ﺩﺭﺁﻏﻮﺵ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﯼ ﺩﺭﺧﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﺣﺲ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ... ﻣﺎ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻋﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ کوچه باغ پیر

ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺮ؛ ﺩﺭﺁﻏﻮﺵ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺮﻫﻨﻪ ﯼ ﺩﺭﺧﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻭﺍﭘﺴﯿﻦ ﺣﺲ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﺗﻤﻨﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﺨﻮﺍﻧﺪ... ﻣﺎ ﯾﺎﺩﺁﻭﺭﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﮐﻮﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺮ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻣﺎ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻗﺘﻞ ﻋﺎﻡ ﻫﻤﻪ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ در کوچه باغ پیر

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺯﻟﻒ ﺍﻭ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪ ﻏﺰﻝ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﻡ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻢ ﺟﺰ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺩ...

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺯﻟﻒ ﺍﻭ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪ ﻏﺰﻝ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﻡ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻢ ﺟﺰ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺩ...

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺯﻟﻒ ﺍﻭ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪ ﻏﺰﻝ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﻡ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻢ ﺟﺰ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺩ...

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺯﻟﻒ ﺍﻭ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪ ﻏﺰﻝ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﻡ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻢ ﺟﺰ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺩ...

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺁﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺣﺲ ﻭ ﺣﺎﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻃﺮﺍﻓﻢ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﻫﻮﺍﯼ ﺯﻟﻒ ﺍﻭ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺑﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺻﺪ ﻏﺰﻝ ﮔﻔﺘﻢ ﺷﻨﯿﺪﯼ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩﻡ ﭼﺮﺍ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺍﺳﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ؟ ﺍﯾﻦ ﻗﻠﻢ ﺟﺰ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺩﻝ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭﺩ...