نتایح جستجو

به قبرستان گذر کردم صباحی شنیدم ناله و افغان و آهی شنیدم کله ای با خاک می گفت که این دنیا نمی ارزد به کاهی

تا از بر من دور شد آن لعبت زیبا از هجر نیم یک شب و یک روز شکیبا

نا برده رنج گنج میسر نمی شود مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

نداری از مگس فرقی و لیکن به بزم شعر ما هم می نشینی

هزار جهد بکردم که یار من باشی قرار بخش دل بی قرار من باشی

تا دستی گشاده بود و خوان رنگارنگ در خانه بسا شادی و مستانه جفنگ اکنون که به خوان ما دگر چیزی نیست بنگر که چه جنگ و چه شرنگ و چه پرنگ

ه ای به درماندگی پناه همه کرم توست عذر خواه همه قطره ای ز آب رحمت تو بس است شستن نامه ی گناه همه

تا بدانجا رسید دانش من که بدانم همی که نادانم

ز سی و پنج عمرم بیشتر شد گل احساس من بشکست و پر شد دو چشمم کور و هر دو گوش کر شد جوانی رفت و مفقودالاثر شد عروسی؟کی؟ کجا؟ یارب ندانم بریزد اشک غم از دیدگانم

ما تازه وقتی بخت مان جورجور شده و روزگارمان پا داده و حوصله هامان حال توپی داده بود صبر دنیا سرآمده بود! انگار، برای دوباره زنده شدن باید در اینترنت ثبت نام کنم! * اگر سرعت اش پایین نبودو پیدایش کردی وارد کن تمام نشانی های نام و آب و نان ام را حتی وسعت دارائی ام را: ...خانه که هیچ ماشین که هیچ...

دلی دیرم ولی دیوونه و دنگ ز دستم شیشه ی ناموس بر سنگ ازین دیوانگی روزی برآیم که در دامان دلبر بر زنم چنگ

یک زبان دارم دو تا دندان لق می زنم تا زنده هستم حرف حق

دوش در بزم خواجه ی مستوفی شنیدم که در سرآمد سودای آن نو جوان قافیه موجود استاده در ردیف جلو

شب تاریک و سنگستان مو مست قدح دست مو افتاد و نشکست نگهدارنده اش نیکو نگهداشت وگر نه صد قدح نفتاده بشکست

خب ایجا قرار بود چیزای عمومی بنویسیم اینطور نبود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

شرکت خصوصی دل نامه یا دل نامه.....

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

هر چه بگندد نمکش می زنند وای از آن روز که گندد نمک

کار ها نیکو شود اما به صبر مه نمی ماند همیشه زیر ابر

عمری است شبانه روز لبهایت را... لب باز نکن هنوز لبهایت را... نه! سیر نمی شوم به چندین بوسه بر روی لبم بدوز لبهایت را بامعذرت از عریانی این رباعی