نتایح جستجو

تنم ز بند لباس تکلف آزاد است برهنگی به برم خلعت خداداد است

جالب بود تشکر...

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم

سلام چاووش عزیز بازم یعنی" باز مرا " و نگون بختی یعنی بختی واژگون داشتن که مطمئنم در وزن کوچکترین مشکلی ایجاد نمی کند........ولی ممنونم که نظر دادید

سلام نسیم عزیز ممنونم که نظرتان را بیان فرمودید، اما، حتمن شنیده اید که می گویند " از فلانی قاب عکسی باقی مانده" یعنی از بس سختی کشیده و ضعیف شده مثل قاب عکس خشک و لاغر شده است که فکر نکنم مشکلی داشته باشد... و تشکر می کنم از بینش ظریف تان

سَراب سَراب در آسمان امشب، یک ماهتابِ دیگر؟ یا باز هم من و او، رؤیا و خوابِ دیگر دیشب به خواب دیدم، محراب ابروانش غرق نماز گشتم، کردم ثوابِ دیگر ساقی برو که هردم اندیشه ی نگاهش در جام چشمهایم، ریزد شرابِ دیگر او چون غزال وحشی، از چشم می گریزد باز از پی اش غباری، بازم سرابِ دیگر...

با سلام..... ترکیب هایی که به کار می گیرید و در کل نوع سرایش تان قابل تحسین است چاووش عزیز.... اما به تائید گفته های جناب اریس باید عرض کنم که با این خوبی که می سرایید حیف است که به وزن شعرتان کم توجهی به خرج دهید با این توضیح که در اکثر بیت ها خوب از پس وزن برآمده اید اما چند بیت دیگر مشکل...

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

هر چه بگندد نمکش می زنند وای از آن روز که گندد نمک

در سایه ی رحمتت مرا خواه الله یاد تو مراست مشعل راه الله هردم نفسم معطر از نام تو هست الله الله الله الله الله بسیم:gol: می بینم که نبودم و ..موضوع مشاعره عوض شده، اینم خیلی خوبه:gol:

آفرین شهر ما ساحل اگر دشت هوا بهتر بود شهر ما ساحل اگر داشت کبوتر با کبوتر باز با باز نبود....... شعار پرواز

سپاس از نطر تان دوستم لطف دارید:gol:

خواب دیده ام خواب دیده ام مهتاب هست و اوست، چه شب های روشنی است امشب به حیرتم که منِ من عجب منی است گویی که مهر بر لب و گوشم نهاده اند حالا که گاه گفت و مجال شنیدنی است می جوشم از حرارت این چشم و این نگاه خورشید شب بر آمده یا چهره ی زنی است؟ افتاده برق نور به چشمان تیره ام در آستین باد مگر بوی...

بیا بردا بی منت گل خورشید از دستم

زیباتر از این چیست که پروانه بسوزد شمعی به طواف آمده پرپر زدنش را

شعله انفس و آتش‌زنه آفاق است غم قرار دل پرمشغله عشاق است جام می‌ نزد من آورد و بر آن بوسه زدم آخرین مرتبه مست‌شدن اخلاق است بیش از آن شوق که من با لب ساغر دارم لب ساقی به دعاگویی من مشتاق است بعد یک عمر قناعت دگر آموخته‌ام عشق گنجی است که افزونی‌اش از انفاق است باد، مشتی ورق از دفتر عمر...