نتایح جستجو

دلی بستم به آن عهدی که بستی تو آخر هر دو را با هم شکستی

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

در حیرتم که از چه خم و از کدام می پیمانه ی نگاه تو سرشار می شود صایب تبریزی

در حیرتم که از چه خم و از کدام می پیمانه ی نگاه تو سرشار می شود صایب تبریزی

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

میان زهد و رندی عالمی دارم نمی دانم که چرخ از خاک من تسبیح یا پیمانه می سازد

دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن چون خمشان بیگنه روی به آسمان مکن

تو مرا سوزی و من سوزم از این غم که مباد باد بیرون برد از کوی تو خاکستر من:cry: (ببخشید منم در جواب کافر خداپرست با "ت" گفتم)

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

دل که افسرده شد از سینه برون باید کرد مرده هرچند عزیز است نگه نتوان داشت

نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟ شهریار

دل اگر دیوانه شد دارالشفای صبر هست می کنم یک هفته اش زنجیر و عاقل می شود وحشی بافقی

تو کمان کشیده و در کمین که زنی به تیرم و من غمین همه ی غمم بود از همین که خدانکرده خطا کنی:(

تا پاک تر به روی تو افتد نگاه من خود را به اشک شوید و آید به سوی تو

من حافظ رو با خودم می برم.چون "حافظ حافظه ی ماست"1 1-نام کتابی از بهاالدین خرمشاهی

دل به نگاه اولین گشت شکار چشم تو زخم دگر چه می زنی صید به خون تپیده را؟

هله نومید مباشی چو تو را یار براند اگر امروز براند نه که فردات نخواند

سلامhami_lifeعزیز شما دو بیت از دو شعر مختلف از حافظ را با هم مخلوط کرده اید:cry: هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما و: از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند

روا بود که چنین بی حساب دل ببری؟ مکن که مظلمه ی خلق را جزایی هست

ز خود هرچند بگریزم همان در بند خود باشم رم آهوی تصویرم شتاب ساکنی دارم (فرشته ی نجات عزیز ببخشید ولی باید با حرف ز شروع می کردید)