به طور کلی معماری سنتی ایران به خاطر ذوق و سعه ذهنی بالا در عین محدودیت امکاناتی در کنار توجه به روحیات انسانی و عملکردهای منطقی به جا ، سرشار از روح و طراوت زندگی است..و با گذشته مدت زمان از ساخت و فرسوده شدن ..همچنان پویا و پابرجاست...
از دیدگاه من خانه...نماد شکل گیری و هویت بخشی معماری...