من آن فریب خورده ی ِ دنیا و مال و جاه
هر لحظه این دلم هزار رنگ می شود ...
آنجا که باید از محبت شود رئوف
جان و دلم ز بخل ،
بدتر ز سختیِ هزار سنگ می شود
مغرور پستیِ دنیایِ بی کّسیش
از نشئه ی هزار رنگ این فسون
همچون خمار علیلی به پای گور
سرگشته تر ز خویش ، باز منگ می شود
اما تهِ دل بیچاره...