سلام....من نوشته هاتونو خوندم....متاثر شدم....به مادرتون حق بدید ایشون فقط نگران آینده شما هستن حرفاشون هم همه مبنی بر همین حسه ...شاید فکر می کنن در سن شما همچین تصمیمی کاملا احساسی باشه...خودتونو بذارید جای ایشون ....واسشون توضیح بدید که شما در شرایط خیلی سختتری و به دور از خانواده روی پای...