نتایح جستجو

و تو کاش می دانستی که شادی ات... دنيای من است... و اندوهت... ويرانی لحظه هايم! و هيچ نمی دانی که چگونه در خنده هايت به اوج می رسم... اما کاش می توانستم نشانت دهم که با هر نفسم... دانسته و يا ندانسته... می پرستمت ! دوستت دارم

هر چقدر هم که دور باشی، شب که ماه می تابد به کنار ِ پنجره بیا و نگاه کن؛ دلم خوش است جایی را می بینم که تو هم نگاه می کنی.

تو مرا می پایی که مبادا دل خود را به تو تحمیل کنم و من اما گاهی همچنان خیره به تو می نگرم تا شاید حرف احساس دلم را ز نگاهم خوانی و به من فرصت پرواز دهی

بر لب جوی فراموشی تو بوته ای می روید من تو را مثل ذرات هوا می خواهم کوه در حسرت یک جرعه طنین من تو را مثل صدا می خواهم تو به من نزدیکی مثل خورشید به گل مثل تصویر به آب مثل آواز قدم های دو همراه به پل با صدای تو نمی ترسم از این تاریکی من تورا مست و رها می خواهم مثل یک تکه ی ابر در سراشیبی یک تپه...

دشت‌هایی چه فراخ! کوه‌هایی چه بلند در گلستانه چه بوی علفی می‌آمد! من در این آبادی، پی چیزی می‌گشتم: پی خوابی شاید، پی نوری، ریگی، لبخندی.

تو را برای لبخند تلخ لحظه ها پرواز شیرین خا طره ها دوست می دارم تورا به اندازه ی همه ی کسانی که نخواهم دید دوست می دارم اندازه قطرات باران ، اندازه ی ستاره های اسمان دوست می دارم تو را به اندازه خودت ، اندازه ان قلب پاکت دوست می دارم

تو را برای لبخند تلخ لحظه ها پرواز شیرین خا طره ها دوست می دارم تورا به اندازه ی همه ی کسانی که نخواهم دید دوست می دارم اندازه قطرات باران ، اندازه ی ستاره های اسمان دوست می دارم تو را به اندازه خودت ، اندازه ان قلب پاکت دوست می دارم

ستاره ها گریه را آغاز میکنند سرنوشت و روزگار جدایی راساز میکنند گلها برای تو ناز می کنند آنها دارند برای تو راز ونیاز می می کنند همه دنیا میدونند اگه بری بر نمیگردی حتی پشت سرت را نگاه نکردی نه گریه ستاره هارا دیدی نه اشکهای مرا نه صدای سرنوشت را شنیدی نه صدای مرا نه راز ونیاز...

بانوی سر زمین من مراقب احساس لطیف شاعرانه ات باش!!! تو مظهر نازی نه نیاز... عاشقانه محبوبت را دوست بدار... صادقانه به معشوقت دل سپار... معصومانه در کنارش بمان... اما هیچ گاه خودت را تحقیر نکن... هیچ گاه عشقت را گدایی نکن... تو ارزشت بیش از این حرفاست... خودت را دست کم نگیر... تکیه...

بانوی سر زمین من مراقب احساس لطیف شاعرانه ات باش!!! تو مظهر نازی نه نیاز... عاشقانه محبوبت را دوست بدار... صادقانه به معشوقت دل سپار... معصومانه در کنارش بمان... اما هیچ گاه خودت را تحقیر نکن... هیچ گاه عشقت را گدایی نکن... تو ارزشت بیش از این حرفاست... خودت را دست کم نگیر... تکیه...

آنگاه که غرور کسی را له می کنی، آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی، آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی، آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ، آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی، آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری ، می...

من تو را هرگز فراموش نخواهم کرد تو در آبی آسمان به من لبخند زدی تو در خوش آوازترین ترنم آبی آب به قلبم پا گذاشتی تو در قشنگترین لبخند کودکانه به چشمم نشستی تو را با نوای قلبم پذیرفتم با آهنگ گوشنواز عشق تو مرا با مهر خواندی و من.... به مهمانی سفره ی محبتت آمدم تو را با جوهر خونم در پنهانی...

زیر آب می روم غرق می کنم خودم را در سیلاب خاطرات رها می شوم از سکوت از خودم... از خیالت... صدا می شوم...

آرزوی باران کافی برای تو می‌کنم که زیبایی بیشتری به روز آفتابیت بدهد... آرزوی شادی کافی برای تو می‌کنم که روحت را زنده و ابدی نگاه دارد... آرزوی رنج کافی برای تو می‌کنم که کوچکترین خوشی‌ها به بزرگترینها تبدیل شوند... آرزوی بدست آوردن کافی برای تو می‌کنم که با هرچه می‌خواهی راضی باشی... آرزوی...

زیبای نازنین میخواهم تا ابد انگشتانم را به اسارت قلبم بگیرم از تو بنویسم از تو بگویم از تو بخوانم مگر من غیر از تو چه کسی را دارم که بخواهم تورا نادیده بگیرم؟ تو تکیه گاه منی.... تو سنگ صبور منی تو همه احساس منی ... همه شور منی و سهم من از همه این دنیا فقط تویی فقط تو

خدای نازنین در آغوشم بگیر... من این روزها بیشتر از هر زمان دیگری به نوازش های دستان رحیم ات محتاجم...

خدای نازنین... تنهام نذار... بذار عطر حضورت رو توی زندگیم حس کنم... من با هر نفس محتاج آغوش تو ام

در چشمانم تنهايي ام را پنهان مي کنم در دلم، دل تنگي ام را در سکوتم، حرف هاي نگفته ام را در لبخندم، غصه هايم را دل من چه خردسال است ...ساده مي نگرد ساده مي خندد ساده مي پوشد دل من از تبار ديوارهاي کاهگلي ست ساده مي افتد ساده مــــي شکند

سهراب : گفتي چشمها را بايد شست ! شستم ولي..... گفتي جور ديگر بايد ديد! ديدم ولي..... گفتي زبر باران بايد رفت! رفتم ولي... او نه چشم هاي خيس و شسته ام را، نه نگاه ديگرم را... هيچکدام را نديد فقط در زير باران با طعنه اي خنديد و گفت ... " ديوانه باران زده"

توی گوش تــــو.. نبــــض تو... توی رگ هـــــایم... چشــــمانت.. آرامــــش روح من... بغـــــضت... خیسی واژگانم... دستـــانت گرمی دســـتانم... لحظه های با تـــــو بودن.. نهایت عاشـــقی... لحظه های بی تو بــــودن... اوج تنــهایی.. جای عاشــــــقان... فراتر از زمیــــن است...