نتایح جستجو

گفتی که می بوسم ترا، گفتم تمنا می کنم گفتی اگر بیند کسی؟ گفتم که حاشا می کنم گفتی ز بخت بد اگر ناگه رقیب آید ز در؟ گفتم که با افسونگری او را زسر وا می کنم گفتی که تلخی های می گر ناگوار افتد مرا؟ گفتم که با نوش لبم آن را گوارا می کنم گفتی چه می بینی - بگو-در چشم چون آئینه ام؟ گفتم که من خود را در...

با من بی کسِ تنها شده، یارا تو بمان همه رفتند ازین خانه، خدا را تو بمان منِ بی برگِ خزان دیده دگر رفتنی ام تو همه بار و بری، تازه بهارا تو بمان داغ و درد است همه نقش و نگارِ دل من بنگر این نقش به خون شسته، نگارا تو بمان زین بیابان گذری نیست سواران را، لیک دلِ ما خوش به فریبی است، غبارا تو...

ازلی چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی چراغ خلوت این عاشق کهن باشی به سان سبزه پریشان سرگذشت شبم نیامدی تو که مهتاب این چمن باشی تو یار خواجه نگشتی به صد هنر، هیهات که بر مراد دل بی قرار من باشی تو را به آینه داران چه التفات بود چنین که شیفته حسن خویشتن باشی دلم ز نازکی خود شکست...

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش جای آن است که خون موج زند در دل لعل زین تغابن که خزف می شکند بازارش بلبل از فیض گل آموخت سخن ورنه نبود این همه قول و غزل تعبیه در منقارش ای که در...

به یاد رهی معیری ترانه سرا و شاعر بزرگ معاصر و تشکر از حسن سلیقه شما هر چه کمتر شود فروغ حیاط رنج را جانگداز تر بینی سوی مغرب چو روکند خورشید سایه ها را درازتر بینی *رهی معیری*

شادی ندارد آن که ندارد به دل غمی آن را که نیست عالم غم نیست آدمی راز ستاره از من شب زنده دار پرس کز گردش سپهر نیاسوده ام دمی "استاد همایی" ============================= امروز 10 اردیبهشت ماه مصادف بود با: 1150 : درگذشت درویش عبدالمجید طالقانی (15 محرم 1185 هجری قمری) استاد خوشنویسی و شاعر، وی...

چه کسی می خواهد من و تو ما نشویم؟ خانه اش ویران باد

کبوتران به سوی لانه باز می گردند و آفتاب قدم می زند به دامن کوه هوا، هوای تمیزی است فکر نان نکنید به روی سفره خالی تمام مردم را چه غم که یک شبی ای دوست میهمان بکنید چه شام خوب و لذیذی که در پیاله شب غم غروب بریزید و نوش جان بکنید

یک نظر مستانه کردی عاقبت عقل را دیوانه کردی عاقبت با غم خود آشنا کردی مرا از خودم بیگانه کردی عاقبت در دل من گنج خود کردی نهان جای در ویرانه کردی عاقبت سوختی در شمع رویت جان من چاره ی پروانه کردی عاقبت قطره ی اشک مرا کردی قبول قطره را دردانه کردی عاقبت کردی اندر کل موجودات سیر جان...

غرور سالها پیش از این به من گفتی که((مرا هیچ دوست می داری؟)) گونه ام گرم شد ز سرخی شرم شاد و سرمست گفتمت(آری!)) باز دیروز جهد می کردی که ز عهد قدیم یاد آرم سرد و بی اعتنا ترا گفتم که ((دگر دوستت نمی دارم!)) ذرّه های تنم فغان کردند که ، خدا را ! دروغ می گوید جز تو نامی زکس نمی آرد جز تو کامی زکس...

مشت می کوبم بر در پنجه می سایم بر پنجره ها من دچار خفقانم، خفقان! من به تنگ آمده ام از همه چیز بگذارید هواری بزنم: - آی با شما هستم! این درها را باز کنید! من به دنبال فضایی می گردم؛ لب بامی سر کوهی دل صحرایی که در آنجا نفسی تازه کنم. آه! می خواهم فریاد بلندی بکشم که صدایم به شما هم برسد! من...

عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود جوینده عشق بی عدد خواهد فردا که قیامت آشکارا گردد هر دل که ناشق است رد خواهد بود

و عشق تنها عشق مرا رساند به وسعت یک برنده شدن.

سلام . معلومه خیلی سر شما شلوغه؟

ما شبی دست بر آریم و دعایی بکنیم غم هجران تو را چاره زجائی بکنیم دل بیمار شد از دست رفیقان مددی تا طبیبش به سر آریم و دوائی بکنیم

آخرین برگ سفر نامه باران این است: که زمین چرکین است. "شفیعی کدکنی"

سلام . زمان دیدار از اجمن برای بنده متاسفانه دیر به دیر صورت می گیرد. ولی همیشه به هنگام دیدار به دوستان گرامی از جمله شما سر می زنم.

سلام حال شما خوبه؟ من دیر به دیر می تونم به انجمن سر بزنم . ولی هر وقت میام حتما به شما سر می زنم.

برگ پائیزم و خسته دل از باد خزان باغبان نیز نیامد پی دلدئاری من

از در درآمدی و من از خود بدر شدم گویی که از این جهان به جهان دگر شدم گوشم به راه تا که خبر می دهد ز دوست صاحب خبر بیامد و من بی خبر شدم گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ساکن شود، بدیدم و مشتاق تر شدم چون شبنم اوفتاده بُدم پیش آفتاب مهرم به جان رسید و به عیّوق بر شدم دستم نداد قوّت...