نتایح جستجو

از در درآمدی و من از خود به درشدم گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب مهرم به جان رسید و به عیوق برشدم گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق ساکن شود بدیدم و مشتاقتر شدم دستم نداد قوت...

آه در ايثار سطح ها چه شكوهي است اي سرطان شريف عزلت سطح من ارزاني تو باد يك نفر آمد تا عضلات بهشت دست مرا امتداد داد يك نفر آمد كه نور صبح مذاهب دروسط دگمه هاي پيرهنش بود از علف خشك ايههاي قديمي پنجره مي بافت مثل پريروزهاي فكر جوان...

كفش هايم كو چه كسي بود صدا زد : سهراب ؟ آشنا بود صدا مثل هوا با تن برگ مادرم در خواب است و منوچهر و پروانه و شايد همه مردم شهر شب خرداد به آرامي يك مرثيه از روي سر ثانيه ها مي گذرد ونسيمي خنك از حاشيه سبز پتو خواب مرا مي روبد بوي هجرت مي...

از هجوم روشنايي شيشه هاي درتكان مي خورد صبح شد آفتاب آمد چاي را خورديم روي سبزه زار ميز ساعت نه ابر آمد نرده ها تر شد لحظه هاي كوچك من زير لادن ها نهان بودند يك عروسك پشت باران بود ابرها رفتند يك هواي صاف يك گنجشك يك پرواز دشمنان من كجا...

به تماشا سوگند و به آغاز كلام و به پرواز كبوتر از ذهن واژهاي در قفس است حرفهايم مثل يك تكه چمن روشن بود من به آنان گفتم آفتابي لب درگاه شماست كه اگر در بگشاييد به رفتار شما مي تابد و به آنان گفتم سنگ آرايش كوهستان نيست همچناني كه...

ماه بالاي سر آبادي است اهل آبادي در خواب روي اين مهتابي خشت غربت را مي بويم باغ همسايه چراغش روشن من چراغم خاموش ماه تابيده به بشقاب خيار به لب كوزه آب غوك ها مي خوانند مرغ حق هم گاهي كوه نزديك من است : پشت افراها سنجد ها وبيابان...

به سراغ من اگر مي آييد پشت هيچستانم پشت هيچستان جايي است پشت هيچستان رگ هاي هوا پر قاصدهايي است كه خبر مي آرند از گل واشده دورترين بوته خاك روي شنها هم نقشهاي سم اسبان سواران ظريفي است كه صبح به سرتپه معراج شقايق رفتند پشت هيچستان چتر خواهش...

تو کز مکارم اخلاق عالمی دگری وفای عهد من از خاطرت بدر نرود

و رسالت من اين خواهد بود تا دو استکان چاي داغ را از ميان دويست جنگ خونين به سلامت بگذرانم تا در شبي باراني آن ها را با خداي خويش چشم در چشم هم نوش کنيم -------- حسین پناهی

خوش خرامان مي روي اي جان جان بي من مرو اي حيات دوستان در بوستان بي من مرو اي فلک بي من مگرد و اي قمر بي من متاب اي زمين بي من مروي و اي زمان بي من مرو اين جهان با تو خوش است و آن جهان با تو خوش است اين جهان بي من مباش و آن جهان بي من مرو اي عيان بي من مدان و اي زبان بي من مخوان اي نظر بي...

دل ساده برگرد و در ازاي يک حبه کشک سياه شور گنجشک ها را از دور و بر شلتوک ها کيش کن که قند شهر دروغي بيش نبوده است

صدا كن مرا صداي تو خوب است صداي تو سبزينه آن گياه عجيبي است كه در انتهاي صميميت حزن مي رويد در ابعاد اين عصر خاموش من از طعم تصنيف درمتن ادراك يك كوچه تنهاترم بيا تابرايت بگويم چه اندازه تنهايي من بزرگ است و تنهايي من شبيخون حجم ترا پيش...

با سبد رفتم به ميدان صبحگاهي بود ميوه ها آواز مي خواندند ميوه ها در آفتاب آواز مي خواندند در طبق ها زندگي روي كمال پوست ها خواب سطوح جاودان مي ديد اضطراب باغ ها درسايه هر ميوه روشن بود گاه مجهولي ميان تابش به ها شنا مي كرد هر اناري رنگ خود را...

تا سواد قريه راهي بود چشم هاي ما پر از تفسير ماه زنده بومي شب درون آستين هامان مي گذشتيم از ميان آبكندي خشك از كلام سبزه زاران گوش ها سرشار كوله بار از انعكاس شهرهاي دور منطق زبر زمين در زير پا جاري زير دندانهاي ما طعم فراغت جابجا مي شد...

در رگ ها نور خواهم ريخت و صدا در داد اي سبدهاتان پر خواب سيب آوردم سيب سرخ خورشيد خواهم آمد گل ياسي به گدا خواهم داد زن زيباي جذامي را گوشواري ديگر خواهم بخشيد كور را خواهم گفتم : چه تماشا دارد باغ دوره گردي خواهم شد كوچه ها را خواهم گشت جار خواهم زد ...

در هوایت بی‌قرارم روز و شب سر ز پایت برندارم روز و شب روز و شب را همچو خود مجنون کنم روز و شب را کی گذارم روز و شب جان و دل از عاشقان می‌خواستند جان و دل را می‌سپارم روز و شب تا نیابم آن چه در مغز منست یک زمانی سر نخارم روز و شب تا که عشقت مطربی آغاز کرد گاه چنگم...

در هوایت بی‌قرارم روز و شب سر ز پایت برندارم روز و شب روز و شب را همچو خود مجنون کنم روز و شب را کی گذارم روز و شب جان و دل از عاشقان می‌خواستند جان و دل را می‌سپارم روز و شب تا نیابم آن چه در مغز منست یک زمانی سر نخارم روز و شب تا که عشقت مطربی آغاز کرد گاه چنگم...

ستیزه کن که ز خوبان ستیزه شیرینست بهانه کن که بتان را بهانه آیینست از آن لب شکرینت بهانه‌های دروغ به جای فاتحه و کاف‌ها و یاسینست وفا طمع نکنم زانک جور خوبان را طبیعت است و سرشت است و عادت و دینست اگر ترش کنی و رو ز ما بگردانی به قاصد است و به مکر است و آن دروغینست ز...

تو به من بگو زشت! من به تو می گم قشنگ! بذار جفتمون به هم دروغ گفته باشیم!!...

اگر بوی گلی را دوست نداری لا اقل شاخه هایش را نشكن