نتایح جستجو

اعتراف می کنم ................................. حرفام گفتنی نیست............

حرف زیاد است... و چیزی نمانده برای گفتن .. اما گاهی نمی دانی چه بگویی !.!.!. گاهی فقط باید رفت... ... چیزی شبیه کم آوردن !!!

خیانت نکردم گله نکن.....وقتی تو جا خالی دادی او بغلم کرد تا زمین نخورم

عزیزم : نگاهمو به خودت نگیر. . . من به اشتباهم مینگرم. . .

ایرادی ندارد، این شب ها که من تو را آه میکشم... تو در آغوش دیگری نفس عمیق بکش تا دیوانه ترش کنی..

از انســــان هـــای احســـاساتــی بـیشتـــر بـتـــرسیـــد آن ها قـــادرند ناگهــــــانی، دیگــــر گــریـه نکـننــد؛ دوسـت نــداشتـــه بــاشـنـــد؛ و قـیـــدِ همـــه چـیــز را بــزننــد، حتـــی زنــدگــــی

پناهم ده خداوندا.. من از احساس بيهوده بودن ؛ من از چون حباب آب بودن من از ماندن چون مرداب مي ترسم خداوندا... من از مرگ محبت من از اعدام احساس به دست دوستان دور يا نزديک مي ترسم خداوندا.. من از ماندن مي ترسم خداوندا من از رفتن مي ترسم... خداوندا... من از خود...

بوی رفتـــــن می دهی ! در را باز می گذارم ... وقتی برو که گنجشک ها و ستاره هـا خـوابنـــد !

دل نده.... به ادمها دل نده... تو که از خدایشان عاشقتر نیستی... انها خدای خود را به نیمه نانی میفروشند... وتو را به نیمه شبی.........

سخت بود سخت بود فراموش کردن کسی که با او همه کس و همه چیز را فراموش میکردم

اعتراف می کنم که خیلی وقته کم آوردم......

دستت را بیاور مردانه و زنانه اش را بی خیال دست بدهیم به رسم کودکی قرار است هوای هم را / بی اجازه داشته باشیم

دلگیر که می شوی دوست دارم تمام جاده ها چالوس من باشند ! مسیرت را به گردنم بیندازند ... تا بی آنکه از کوله ات، قدم به قدم برایم نشانی بیفتد ادامه ات دهم من، رد پایت را از سر راه نیاورده ام ! که با پاشنه هر سیندرلایی پایکوبی کنم من تو را با تمام بی کسی ام کشف کرده ام وقتی که چشم...

تو هر شب بی ادعا در من شعر می شوی . . . و من هر روز مغرورانه پز شاعر بودنم را میدهم ...!

در خاطری که تو هستی دیگران محکومند به فراموشی ! این را به همه بگو

داری از دست های کسی میروی که هر بار صحبت از رفتنت شد زبانش را گاز گرفت و زیر لب / تمام اعتقاداتش را / تف کرد که از پس در هم نگه داشتنمان بر نمی آیند اگر کافر شدن فایده داشت آنقدر به آغوشت شِرک می ورزیدم که آسمان به زمین بیاید و هیچ هواپیمایی بدون اجازه ی من روی حرف های تو...

.... ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩﺑﮕﯿﺮ نه مثل جبر... نه مثل هندسه ...! نه ﻣﺜﻞ ۱ منهای ۱ ﮐﻪﻫﻤﯿﺸﻪ ۰ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﻣﺮﺍ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮ مثل نیمکت آخر... زنگ آخر... ﻭ ﺩﺳﺘﺎﻧﯽﮐﻪ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ ... ﻣﺪﺍﻡ ﺭﻭﯼ ﭼﻮﺏ ﺣﮏ ﻣﯿﮑﺮﺩ

کمي عوض شدم! ديريست از خداحافظي ها غمگين نميشوم به کسي تکيه نميکنم از کسي انتظار محبت ندارم سر به زانوهايم ميگذارم وخودم سنگ صبور خودم ميشوم... چقدر بزرگ شدم يک شبه...!!!

√ گاهی که دلم عجیب می گیرد دیگر ول نمیکند . .