نتایح جستجو

بحث ضعيف شدن نيست ...ما نمي توانيم هميشه تقصير ها را گردن كسي بياندازيم و ديگران را مقصر قلمداد كنيم..........

از غم خبری نبود اگر عشق نبود دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود ؟ بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود این دایره ی کبود ، اگر عشق نبود از آینه ها غبار خاموشی را عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود ؟ در سینه ی هر سنگدلی در تپش است از این همه دل چه سود اگر عشق نبود ؟ بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود ؟ دل چشم نمی...

يك مقدار جا خوردم

[IMG] تشكر

خوش امديد...ناراحت نه ولي...

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود وين راز سر به مهر به عالم سمر شود

خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود به هر درش که بخوانند بی‌خبر نرود

آن يار کز او خانه ما جای پری بود سر تا قدمش چون پری از عيب بری بود

گوهر مخزن اسرار همان است که بود حقه مهر بدان مهر و نشان است که بود عاشقان زمره ارباب امانت باشند لاجرم چشم گهربار همان است که بود از صبا پرس که ما را همه شب تا دم صبح بوی زلف تو همان مونس جان است که بود طالب لعل و گهر نيست وگرنه خورشيد همچنان در عمل معدن و کان...

آخر اين نشد اين نشد که من در پس گلدان گريه ها هر شب نهال ناقص شعري را نشا کنم و تو آنسوي ترانه ها خواب لاله و افرا و ستاره ببيني

دل زودباورم را به کرشمه ای ربودی چو نیاز ما فزون شد تو به ناز خود فزودی

اي دل كه به آزادي خود خرسندي غافل كه اسير خود به صد پيوندي چون مرغ قفس كه با قفس گردانند عالم همه گشjي و همچنان در بندي

سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد وان چه خود داشت، ز بیگانه تمنّا می کرد

عليك سلام

یاس ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می گیرند. شبنم، گل واژه اشک های توست ای شقایق دشتستان صبوری؛ ای هم آغوش پروانه ها؛ ای صفای گل سرخ؛ ای نرگس عشق؛ ای اقاقیای محبت؛ تو شمیم گل محمدی و رایحه گل نسترنی. مادر، تو از همه گل ها زیباتر و از همه آنها خوش بوتری،

مادر! تو پروانه دشت ایثاری؛ شمع فروزان محفل مایی؛ تو عطر خوش بوی همه گل هایی. در ژرفای دیدگانت، رودی از محبت موج می زند و دستان مهربانت سهمی از سخاوت آفتاب دارد. تو چون دریا بی دریغ، پایان نداری. تو زمزمه هرچه محبتی؛ عطر هرچه رازی؛ زلال هر چه عشقی؛ تو بلور شفاف خلوصی؛ وسعت بی کران مهربانی و...

بی محبت مادر/ یک قنات بی آبم مثل راه بی مقصد / مثل عکس بی قابم بی محبت مادر / از شکوفه ها دورم یک کبوتر بی بال / یک چراغ بی نورم بی محبتِ مادر / چون لبان بی لبخند ساکتم و غمگینم / مثل بلبلی در بند بی محبت مادر / در دلم صفایی نیست از بهار در قلبم / هیچ رد پایی نیست

دوست عزيز و گرامي تشكر ميكنم از همراهيتان تا روزي دگر شما را به خدا ي بزرگ مي سپارم بدرود ...........شادباشيد

گر بر سر نفس خود اميري مردي گر بر دگري خورده نگيري مردي مردي نبود فتاده را پاي زدن گر دست فتاده اي بگيري مردي

افسوس که عمر در بطالت بگذشت با بار گنه بدون طاعت بگذشت فردا که به صحنه مجازات روم گویند که هنگام ندامت بگذشت