نتایح جستجو

گئجه لر فیکریندن یاتا بیلمــیرم بو فیکری باشیمدان آتا بیلمیرم نئینرییم کی سنه چاتا بیلمیرم آیریلیق - آیریلیق آمـــان آیریلیق هر بیر دردن اولار یامـان آیریلیق اؤزوندور هیجریندن قارا گئجه لر بیلمیرم من گئدیم هارا گئجه لر ووروبــــدور قلبیمه یارا گئجه لـر آیریلیق - آیریلیق آمـــان آیریلیق...

اللهم صل علی محمد و آل محمدو عجل فرجهم

ببخشيد امشب حالم حسابي خرابه نمي فهمم چي دارم ميگم

در مذهب ما باده حلال است ولیکن بی روی تو ای سرو گل اندام حرام است

من در ايوانم رعنا لب حوض..........

من فقط عاشق اينم حرف قلبتو بدونم - الکي بگم جدا شيم تو بگي که نمي تونم من فقط عاشق اينم بگي از همه بيزاري - دو سه روز پيدام نشه تا ببنيم چه حالي داري من فقط عاشق اينم عمري از خدا بگيرم - اينقدر زنده بمونم تا به جاي تو بميرم من فقط عاشق اينم روزايي که با تو تنهام - کار و بار زندگيمو بزارم براي...

يارا يارا گاهي دل ما را به چراغ نگاهي روشن کن چشم تار دل را چو مسيحا به دميدن آهي روشن کن بي تو برگي زردم به هواي تو ميگردم که مگر بيفتم در پايت اي نواي نايم به هواي تو مي آيم که دمي نفس کنم تازه در هوايت يارا يارا گاهي دل مارا به چراغ نگاهي روشن کن به نسيم کويت اي گل به شميم بويت اي...

هر وقت اين تصنيف افتخاري رو ميشنوم اشك ميريزم بي اختيار...خواستم واسه شما هم تداعي كننده باشه

يارا يارا گاهي دل ما را به چراغ نگاهي روشن کن چشم تار دل را چو مسيحا به دميدن آهي روشن کن بي تو برگي زردم به هواي تو ميگردم که مگر بيفتم در پايت اي نواي نايم به هواي تو مي آيم که دمي نفس کنم تازه در هوايت يارا يارا گاهي دل مارا به چراغ نگاهي روشن کن به نسيم کويت اي گل به شميم بويت اي...

اين آهنگو ميشنيدم خواستم شما هم شريك باشين

بردي از يادم دادي بر بادم با يادت شادم دل به تو دادم در دام افتادم از غم آزادم دل به تو دادم فتادم به بند اي گل بر اشک خونينم بخند سوزم از سوز نگاهت هنوز چشم من باشد به راهت هنوز چه شد آنهمه پيمان که از آن لب خندان بشنيدم هرگز خبري نشد...

بردي از يادم دادي بر بادم با يادت شادم دل به تو دادم در دام افتادم از غم آزادم دل به تو دادم فتادم به بند اي گل بر اشک خونينم بخند سوزم از سوز نگاهت هنوز چشم من باشد به راهت هنوز چه شد آنهمه پيمان که از آن لب خندان بشنيدم هرگز خبري نشد...

هر چه می گوم، نر است این زندگی گوید: بدوش! هر چه می گویم که افتادم ز پا ،گوید:بکوش

چه كم پيدايين شما

من امشب از دو بیتی از غزل از گریه سرشارم سرم را می گذارم باز هم بر شانه ی تارم پری های خیالم ناگهان در رقص می آیند که تو شعر مجسم باز می ایی به دیدارم دوزانو می نشینی روی زیر اندازی از چشمم نگاهم می کند چشمی که عمری کرد انکارم دل من گرچه چشم زخمی اسفند یار، اخر مگر من می توانم ز نگاهت...

صبح یک روز من از پیش خودم خواهم رفت بی خبر با دل درویش خودم خواهم رفت می روم تا در میخانه کمی مست کنم جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم بی خیال همه کس باشم و دریا باشم دائم الخمر ترین آدم دنیا باشم آنقدر مست که اندوه جهانم برود استکان روی لبم باشد و جانم برود ساقیا در بدنم نیست توان جام بده...

سلام ممنونم شما چه طورين؟

اما من روايت ديگري را مي دانم قصه اي از يك زن كه شوهرش اورا نمي ديد ويك شب زن خودش را به خواب مي زند مي بيند كه مرد چشمانش را از حدقه بيرون مياورد ومي گذارد بالاي سرش .چشمان شيشه اي ونقره اي اش را.همانطور كه در روزگارشما.سالخوردگان دندانهايشان را در مي آورند....مرد هميشه زنش را خواب مي كرده با...

تو ! بی من همسایه لبخند شدی ... و من ! بی تو همجوار اشک ... چه تفاوت متفاوتی ؟!!...

نگاهم قد مي كشد.... به بلنداي تو... همچون غرور............ تو سرو ماننده بشكوهي... وقتي ......... مي نويسي... ونسيم... غنج ميزند زير وبم تصنيف دلنوازي را كه مي نوازي... ...........درين .......حزن موزون!!!!!!!