نتایح جستجو

[IMG]

در میان من و تو فاصله هاست گاه می اندیشم، می توانی تو به لبخندی این فاصله را برداری

[IMG]

[IMG]

عليك سلام ..خوبي من كه همه عمر دير رسيدم پس چي...........شاد باشي

هر چي آرزوي خوبه مال تو هر چي كه خاطره داري مال من اون روزاي عاشقونه مال تو اين شباي بيقراري مال من منم و حسرت با تو ما شدن توئي و بدون من رها شدن

آن دوست که عهد دوستداری بشکست می رفت و منش گرفته دامن در دست می گفت که بعد از این به خوابم بینی پنداشت که بعد از او مرا خوابی هست

در هوایت بی‌قرارم روز و شب سر ز پایت بر ندارم روز و شب روز و شب را همچو خود مجنون کنم روز و شب را کی گذارم روز و شب جان و دل از عاشقان می‌خواستند جان و دل را می‌سپارم روز و شب تا نیابم آنچه در مغز من است یک زمانی سر نخارم روز و شب تا که عشقت مطربی آغاز کرد گاه چنگم، گاه تارم روز و شب می‌زنی...

چشم من ، چشمه زاینده اشک ، گونه ام بستر رود کاشکی همچو حبابی بر آب درنگاه تو رها می شدم از بود و نبود

دست از طلب ندارم تا کام من برآيد يا تن رسد به جانان يا جان ز تن برآيد

شاد باشي و تشكر ...... سياوش بهار

من گمان می کردم، دوستی همچون سروی سرسبز، چار فصلش همه آراستگی است

کیستی که من این گونه به اعتماد نام خود را با تو می‌گویم کلید خانه‌ام را در دستت می‌گذارم نان شادی‌هایم را با تو قسمت می‌کنم به کنارت می‌نشینم و بر زانوی تو این چنین آرام به خواب می‌روم

در آن پر شور لحظه دل من با چه اصراري ترا خواست، و من ميدانم چرا خواست، و مي دانم كه پوچ هستي و اين لحظه هاي پژمرنده كه نامش عمر و دنياست ، اگر باشي تو با من، خوب و جاويدان و زيباست .

منم خوبم.... ادمهاي زيادي در زندگي ما ميايند و ميروند و فقط اين خاطرات است كه ميماند اما افسوس دارم و ان اين است كه ...................................... گاهي حتي خاطرات هم ميروند....خاطرات

نه در خیال كه رویاروی می‌بینم سالیانی بارور را كه آغاز خواهم كرد خاطره‌ام كه آبستن عشقی سرشار است كیف مادر شدن را در خمیازه‌های انتظار طولانی مكرر می‌كند. ... تو و اشتیاق پر صداقت تو من و خانه مان میزی و چراغی. آری در مرگ آورترین لحظه انتظار زندگی را در رویاهای خویش دنبال می‌گیرم؛ در...

عليك سلام.....خوبيد؟

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

کاشکی پنجره ی من در شب ِگیسوی پُر پیچ ِ تو راهی می جُست چشم ِ من،چشمه ی زاینده ی اشک گونه ام بستر ِ رود کاشکی همچو حبابی در نگاه ِ تو رها می شدم از بود و نبود

دلم گرفته است دلم گرفته است به ايوان مي روم و انگشتانم را بر پوست كشيده شب مي كشم چراغهاي رابطه تاريكند چراغهاي رابطه تاريكند كسي مرا به آفتاب معرفي نخواهد كرد كسي مرا به ميهماني گنجشكها نخواهد برد پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردني است.