نتایح جستجو

أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ

هر که از جام عشق او می*خورد توبه گر سنگ بود بشکستش

می*دانی که آخرين بار به فاصله*ی نفسم در رويا بودی و حالا به وضوحِ بهشت در دست*های من؟

دستانم پینه بسته از بس شب خیالت را می بافم روز هم که باورم می شود نیستی انچه بافته ام را می شکافم

ستَغفِرُ اللَهَ رَبی وَ اَتوبُ اِلَیه استغفرالله الذی لا اله الا هوالحی القیوم ذوالجلال والاکرام من جمیع جرمی و ظلمی و اسرافی علی نفسی و اتوب الیه

دست مرا که ساقه سبز نوازش است با بر گ های مرده هم آغوش میکنی گمراه تر از روح شرابی و دیده را در شعله می نشانی و مدهوش میکنی ای ماهی طلایی مرداب خون من خوش باد مستیت که مرا نوش میکنی تو دره بنفش غروبی که روز را بر سینه می فشاری و خاموش میکنی در سایه ها فروغ تو بنشست و رنگ باخت او را به...

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت دیوانهٔ عشق تو سر از پا نشناخت هر کس بتو ره یافت ز خود گم گردید آنکس که ترا شناخت خود را نشناخت

چه بی هیاهوست این خلوت نهانم شعله ای بیافروز... تادر تنگناهای تاریک شبهای بی ستاره تو رابه تصویر در آورم غزلهایم برای توست ... چرا که تو قطب زنده غزلهای منی ومن شکسته بال ترین عاشق چند بیت آخرم...

بیا فریاد بزنیم امیــــد؛ بگذاریم تا غصه ها پشت در خانه دق کنند.... [IMG]

ویرانه ی جاوید بماند دل بی عشق آن دل شود آباد که ویرانه ی عشق است

چه بی هیاهوست این خلوت نهانم شعله ای بیافروز... تادر تنگناهای تاریک شبهای بی ستاره تو رابه تصویر در آورم غزلهایم برای توست ... چرا که تو قطب زنده غزلهای منی ومن شکسته بال ترین عاشق چند بیت آخرم...

دردناک است... تو سکوت میکنی و من صدایت را تجسم میکنم...

گاهی که روح رابه تجسـم غم می سایم ودلم میهمان سـکوت می شــود"تو" رامی بینم پاکتر از نگاه یک نیلوفربردامن آب. و عطرحضورت دلم رابه ضیافتی سخاوتمندانه می خواند! خوب من! فرقی نمی کندکه میان من و توهزاران دیوارلجوج ازجنس فاصله است ومهم نیست که چشم من ازتو هیچ تصویری به یادگارنداردبا...

دیگـــر دلـَــ ــ ــم در تن ــَم بنــــ ــد نمی شــــود به دادَمــ بــــرس . . . !

دست هايم براي تو مي نويسد و پاهايم به سويت روانه مي شود...

مهربانم، خوبم به من و حرف دلم گوش بده نکته ی نایابی است که درون دل من خوابیده و کنار گذر عمر به من تابیده گوش کن غصه نخور زندگی طرز نگاه من و توست شب پناه من و توست خوب اندیشه نما سبزی و عاطفه با هم یکی اند خواب و مرگ و گذر لحظه ی اشک هدیه ی تاریکی اند چشم خود روشن کن ماه در پشت در...

وقتی نباشی ٬ فرقی نمی کند که شنبه است یا سه شنبه ... تمام ِ روزها جمعه است ٬ و زندگـی تعطیل

چه فکر می کنی ؟ که بادبان شکسته ی زورق ِ به گل نشسته ای ست زندگی ؟ در این خراب ِ ریخته که رنگ ِ عاقبت ازو گریخته به بن رسیده راه ِ بسته ای ست زندگی ؟ چه سهمناک بود سیل ِ حادثه که همچو اژدها دهان گشود زمین و آسمان ز هم گسیخت ستاره خوشه خوشه ریخت و آفتاب در کبود ِ دره های آب غرق شد هوا...