نتایح جستجو

لطفتون کم نشه.

اره عزیزم میدونم... وقتی بهت فک می کنم نگرانت میشم...ایشالا خدا خودش هواتو داره... ایشالا همه زندگیت خنده بشه و سلامتی.... روزه مستحبی نگیر ذکر بگو .... التماس دعا

عذر میخوام گلهای زیبایی هستن...

ممنون... گل زیبایی است.... دستتون درد نکنه

فدای آبجی بهانه گیرم بشم... دلم تنگ میشه. خوب سری بزن بهم

دلم باران می خواهد؛ بدونِ چتر زیرِ تگرگ هایِ سخت ! خیسِ خیس ! اما می دانم خدا هنوز هم با کودکی ست، که در همین نزدیکی با کفش هایِ پاره، آرام قدم بر می دارد ! باران نمی خواهم خدایِ من، عشق ببار ...

قیاس چی؟ مضمون تایپک این بود که " کفش با این پاشنه سخت تره یا پوشیدن چادر؟"... منم نظر شخصی دادم..

سلام ابجی قندم... چطوری؟ از من یاد نمی کنی.... دلم تنگیده برات... اگه فرصت داری بیا اونور ببینمت... دوستت دارم نرگسی

بله...درست می فرمایید....ولی چادر سر کردن هم به اندازه این کفشا ادم رو اذیت می کنه اونم تو این هوای گرم...

دارندگی و برازندگی.....

خواهش میکنم.. اومدم بگم اگه اواتارتون رو عوض کنید بهتره که دیدم پیش قدم شدید.... ایشالا خوش باشید....

مرسی.... اینو ببین..... خدایی کفشاش خیلی ضلمه نه؟؟؟( با ض نوشتم که بدونی مریض میشی) http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/449375-%DA%86%D9%82%D8%AF%D8%B1-%DA%86%D8%A7%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86-%D8%B3%D8%AE%D8%AA%D9%87!!

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...

و آن شب تا سحر غار حرا خورشید باران بود زمان،دل بی قرار لحظه تکوین قرآن بود سکوت لحظه ها را می شکست از آه خود مردی که در هر قطره اشک او غمی دیرین نمایان بود امین مکه را می گویم آن نارفته مکتب را یتیم خسته آری او که چندین سال چوپان بود هُبَل آن سو میان کعبه در آشفته خوابی سرد و عزی...