اره اون دوره خاک ایران رو میفروختن به روسا الان دریای خزر رو ....
چیزی از وطن نمونده یک ویرانی که لگد کوب حوسهای قدرت طلبانه شده....
ولی بازم تن فروشی شرف داره به وطن فروشی...
وای از دلی که یکباره می گیرد. یکباره می ریزد، مانند صخره نوردی که نه دستش به قله می رسد نه پایش به زمین، مانده ام میان زمین و هوا. نه پایین، نه بالا... یک تهی بزرگ زیر پاهایم سنگینی می کند انگار. دلم گریه نمی خواهد، نعره میخواهد؛ عربده های مردانه ای که رسوا می کند بغض چندین ساله را... از آن گریه...