هر چه هستی، باش
با توام
ای لنگر تسکین!
ای تکانهای دل!
ای آرامش ساحل!
با توام
ای نور!
ای منشور!
ای تمام طیفهای آفتابی!
ای کبود ِ ارغوانی!
ای بنفشابی!
با توام ای شور،...
رفتن، رسیدن است
موجیم و وصل ما، از خود بریدن است
ساحل بهانهای است، رفتن رسیدن است
تا شعله در سریم، پروانه اخگریم
شمعیم و اشک ما، در خود چکیدن است
ما مرغ بی پریم، از فوج دیگریم
پرواز بال ما، در خون تپیدن است
پر میکشیم و بال، بر پردهی خیال...
ممنون. حتما مطالعه می کنم.
ولی این موضوع هم که خیلی از تاریخ شناسان و علما کوروش کبیر رو همون ذوالقرنین قرآن معرفی کردن رو چی می گید؟
دلیل بسیار محکمیه برای رد خیلی از ادعاهای این آقا.