نتایح جستجو

من تذروی خوش سرودم از دیار نغمه خوانی رشته بند گردن من این سرود آسمانی بال من بگشا و از بندم رهاکن پایم از این رشته های بسته واکن تا فضای آسمان بی کرانه پرکنم با نغمه های جاودانه تافراز کوه و صحرا ، دشت و دریا پرکشم پرکشم تا بی کران ها پرکشم تا گریزم از نیاز آب و دانه ، آشیانه پرکشم پرکشم...

جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال شب فراق نخفتیــــــــــــــــــــــم لاجرم ز خیال دگر بگوش فراموش عهد سنگین دل پیام ما که رساند مگرنسیـــــــــــــــــــم شمال غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود عجب فتادن مرد است در کمنــــــــــــد غزال جماعتی که نظـــــــــــر را حرام می گویند نظر حرام بکردند و...

انعکاس عزیز سلام خواستم بدانید که من الی نیستم ! پس چنانچه پی ایشان می گردید به اشتباه دست از جستجو برندارید با سپاس و پوزش

منم که شهره ی شهرم به عشق ورزیدن منــــــــــــم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

برخیــــــــز با ما ای عزیز با تیرگی ها کن ستیز همراه آرش زهر در کام ستمکاران بریز گل های نرم پرنیان کآرام جانند و جهان غافل مشو کاندر نهان آکنده اند از خارتیــــــــز این توده ی خاکستری گر بازدم پیشش بری بر خفته های اخگری فـــــریاد می دارد که : خیـــــــــــــز ! بر شاخساران...

شانه هاي تو در خروش آفتاب داغ پر شكوه زير دانه هاي گرم و روشن عرق برق مي زند چو قله هاي كوه شانه هاي تو قبله گاه ديدگان پر نياز من شانه هاي تو مهر سنگي نماز من فروغ فرخزاد

... آرى به آرزو گرم است زندگى بى شعله اش وليک خاکسترى ست مانده به جا از اجاق سرد زان رستم است که چرخ بلندش نبسته دست اينک چه مانده است ؟ يک پهلوان و در همه گيتى پيروز در شکست شادا سفر گزيده به منزل رسيده اى خوشبخت آن که در شب پر هول روزگار آرامش درون او را به شهر جادويى خواب مى برد اما مرا که...

تا كي ز چراغ مسجد و دود كنشت؟ تا كي ز زيان دوزخ و سود بهشت؟ رو بر سر لوح بين كه استاد قضا اندر ازل آنچه بودني بود، نوشت. خیام

آفتابت که فروغ رخ ناهید در آن گل کردست آسمانت که ز خمخانه ی حافظ قدحی آوردست کوهسارت که برآن همت فردوسی پر گستردست بوستانت کز نسیم نفس سعدی جان پروردست همزبانان من اند مردم خوب تو این دل به تو پرداختگان سر و جان باختگان غیرتو نشناختگان پیش شمشیر بلا قدبرافراشتگان سینه...

سخن از پاییز است و زغارتگری باد زبرگ و ز بی حرمتی زرد به سبز چه غم آلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود و چه تلــــــــــــــــــــــــــــــــــخ من انبوه درختان تهی من و صد برگ فسیل من و پاییز و خیابانــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی دور من و یک فاصله ی سرد و خموش من و...

بزن این پرده اگر چند تورا سیم از این ساز گسسته ! بزن این زخمه اگر چند در این کاسه ی تنبور نماندست صدایی ! بزن این زخمه بر آن سنگ برآن چوب برآن عشق که شاید بردم راه به...

دوستان عزیز ! دختران ماهروی و پسران پرشور ! شگفتا که در خانه ی ادبیات حس غریب غریبی آزارم می دهد و غم آن دارم که عنوان «تازه وارد» تا دیرگاهی بر گلیم بی نقش من سایه افکند و دردناک تر اینکه آداب و آیین این قبیله را هنوز آنچنان که شایسته است نمی دانم و چنین می نماید که یاری و دیاری یارای یاری و...

روشن تر از خاموشی چراغی نمی بینم !

شود که زخمه ی زخمی به عود دل بزنی ز گوشه های نگاهت به رسم همراهی «از کرم قلاوند»

تو را سریست که با ما فرو نمی آید مرا دلی که صبوری ازو نمی آید جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب که مهربانی از آن طبع و خو نمی آید

سلام میترا خانم دوست دارم بدونم این شعر به لحاظ ساختار یا به لحاظ مضمون برای شما جذاب بوده ؟ با سپاس / سیاوش 51

من از پونه به سنبل گفته بودم کمی هم از گلایل گفته بودم خداوندا زبانم را بسوزان اگر نازکتر از گل گفته بودم «سیاوش51»

شیرینی لبان تو فرهادی آورد دلخواهی آنقدر که غمت شادی آورد مقبول باد عذر کمند افکنان عشق چشم غزال رغبت صیادی آورد جز عشق دلنشین تو کارام جان ماست دامی ندیده ایم که آزادی آورد دل را خراب کرد و به گنج هنر رسید عشق خرابکار تو آبادی آورد از اسماعیل خویی

کبوتر کرکر آواز کم کن چنین جنگاوری با باز کم کن تو میدانی که بال من شکسته کمی از اوجی پرواز کم کن

درود بر الی عزیزم اختیار دارید ، من خوشحال میشم اگه بدونم نقدم کمک می کنه ! الی جان لطف کن شعری رو که میخوای بررسی بشه شماره صفحه یا تایپیک رو مشخص کن ! پیداکردن با این سرعت کمی که دیال آپ داره سخته . سپاسگزارم