نتایح جستجو

یاد ایام جوانی جگرم خون می کرد ............. خوب شد پیر شدم کم کم و نسیان آمد

زندگی کردن من مردن تدریجی بود ........ آنچه جان کند تنم عمر حسابش کردم

در این دنیای وانفسا که مردانش عصا از کور می دزدند ............. من از دیوانگی هایم محبت جست و جو کردم

یارب نگاه کسی به کس آشنا مکن ........... گر می کنی کرم کن و از هم جدا مکن

صفحه 166 – آیه131 تا آیه 137 سوره اعراف

نمی توان غم دل را به خنده بیرون کرد ........... به خنده رویی گل تلخی از گلاب نرفت

دورها آوایی است که مرا می خواند...

می نشستم خسته در بستر خيره در چشمان رويا ها زورق انديشه ام آرام مي گذشت از مرز دنيا ها...

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش ............ بیچاره ندانست که یارش سفری بود

من مست و تو دیوانه مارا که برد خانه ............. صدبار تو را گفتم ، کم خور دو سه پیمانه

دانی که چرا سر نهان با تو نگویم ............ طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

دایم گل این بستان بی خار نمی ماند .............. دریاب ضعیفان را در وقت توانایی

[IMG]

صفحه 148 – آیات 147 تا151 – سوره انعام بگو : بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده بخوانم : اينكه چيزى را شريك او قرار مدهيد ، و به پدر و مادر نيكى كنيد ، و فرزندانتان را از [ترسِ] تنگدستى به قتل نرسانيد ، ما شما و آنان را روزى مى‏دهيم ، و به كارهاى زشت چه آشكار و چه پنهانش نزديك...

یارب امان ده تا باز بیند ......... چشم محبان ، روی حبیبان

به خاطر تفاوت طول و ضخامت کتابهام این بهترین عکسی شد که تونستم بگیرم:smile:

سلام:gol::gol::gol: سمتِ تاریک ِ کلمات : جان ِ شیفته، مترجم دردها

بلبل آهسته به گل گفت شبی که مرا از تو تمنائی هست من به پیوند تو یک رای شدم گر ترا نیز چنین رائی هست گفت فردا به گلستان باز آی تا ببینی چه تماشائی هست گر که منظور تو زیبائی ماست هر طرف چهرهٔ زیبائی هست پا بهرجا که نهی برگ گلی است همه جا شاهد رعنائی هست باغبانان همگی بیدارند چمن و جوی مصفائی هست...

من که خود افسانه می پرداختم ............. عاقبت افسانه مردم شدم

در خلوت خود هر که خطر کرد و مرا خواند ............... نادیده ، بلافصل ترین محرم من شد