خدايا اگر بگرييم تامژه هايمان بريزد و ناله زنيم تاصدايمان به خاموشي گرايد و آنقدر در محضرت بايستيم تا قدم هايمان خشك شود و ركوع كنيم تا مفصل هايمان از هم گشوده شود و سجده كنيم تاحدقه هاي چشم هايمان خارج شود و در طول زندگي غذايمان از خاك زمين گردد و تو را ياد كنيم تازبانمان به لکنت افتد شايستگي...