نتایح جستجو

بگذار همه تا ابد بگویند که نمی آیی؛ مهم نیست... تقویم قلب من برای انتظار آمدنت ابد ندارد تا بی نهایت ورق میزنم روزهای بی تو بودن را... و اطمینان تنها حسی ست که دارم...

معجزه ای به نام بوسه هر بار طعمی نو دارد تکراری نمی شود کلی حرف دارد و حرف ندارد پـس ببـوس آنهم عاشقانه هر بار تازه باش گویا بار اولتان است و طوری جدید ببوسش

وقتی که زندگیِ من هیچ چیز نبود هیچ چیز به جز تیک تاک ساعت دیواری دریافتم باید، باید، باید دیوانه وار دوست بدارم کسی را که مثل هیچکس نیست ... ! . . . دوستت دارم ... [IMG]

من را نفسش می خواند اما نمی دانم چـــــرا وقتی مرا ترک کرد بی نفس … هرگز نمرد … ! آیا دیده اید انسانی بی نفس زنده بمـــــاند … ؟! [IMG]

وقتی نگاهی تو را مسخ می کند و تمامت را می گیرد جز فکر کاشتن بوسه ای بر لب و به دست آوردن دلی که دلت را تسخیر کرده چیزی در خودت نمی بینی، حسرت نوازش چهره ای که بر تو لبخند می زند تو را به مرز دیوانگی می کشاند... وقتی سر انگشتانت حرف می زنند و لب ها غرق در بوسه های مکررند... یک آن شک می کنی...

رفتن سوغات غریبی ست و دستها که در هوا معلق می مانند غریب تر ! یادم باشد در این سفر هر کجا چشم می بندم تو را به یاد بیاورم !

خوشبختی شاید شکل من باشد ... وقتی که با توام !!!!

سال هاست سكوت كرده ام پاي صحبت دلم در چشم هايم خيره شو ! حرفي اگر مانده همين حالا چشمانم را بگو ... شايد كه فردا چشمانم هم فرو روند در سكوت ...!

یک استخاره دیگر می زنم به نیت التماس و تردید می دانی که امشب من و شعرهایم از آرزوهایت خواهیم گریخت!

با من بگو که آیا باد تمام رویاها را با خود می برد؟! می دانم پس فردا من می مانم و تو و همه آرزو های گمشده......

شب با چراغ ھای روشن می آید روز با پنجره ھای گشاده زندگی اما با تو

❤دنیایم را میدهم برای لبخندت… هراسی نیست.. شاد که باشی دنیا از آن من است…

به استخدام تو بودم؛ تمام وقت از همان روزی که دیدمت و همیشه مزدم را از نگاهت میگرفتم؛ هرچند گاهی خیلی دیر هرگز بازنشستم نکردی و تا آخر شاعر ماندم اما حیف که هیچگاه ثبت رسمی نشد

در ميان بازوان تو ماهي هميشه تشنه ام اي زلال تابناک يک نفس اگر مرا به حال خود رها کني ماهي تو جان سپرده روي خاك

عشق من ، عشق تو ، هر دو افسانه سنگ است و سبو من غریبانه به خوشبختی خود می نگرم و تو غمگین تر از آنی که مرا شاد کنی ... هر دو همراه همیم ، هر دو همزاد غمیم !

یه روز برفی جایی که همه چیز دوراز سیاهی, به سفیدی و پاکی میزنه لحظه ای قبل, من وتو مشغول تماشاش. تو رفتی من موندم و ردپایی که داره زیر این برف سنگین محو میشه...

این صفحه را ورق میزنم تا دیگر چشمانت را پنهان نکنی وگرنه من اسمان را عوض میکنم من شاعرم میتوانم افتاب را به کوچه ها راه ندهم میتوانم کلاغ را سفید بنویسم میتوانم از دستای تو شعری بسرایم -تلخ می توانم ... ... نه نمیتوانم ... دیوانه ، اسمانم را پس بده من رویاهایم ابیست...

به شانه ام زدی که تنهایی ام را تکانده باشی به چه دل خوش کرده ای؟ تکاندن برف از شانه های آدم برفی؟

گاه و بی گاه به سراغم می‌آمدی شاید خواب می‌دیدم و آمدن تو یعنی آواز باران‌ها حالا می‌فهم تو چیزی نبودی جز یک ترانه دلتنگ و من بیهوده چشم به راهت می‌ماندم رسول یونان

خاطرات عشق‌مان در زمستان از خاطرم مي‌گذرد ، و آرزو مي‌کنم باران در ديار ديگري ببارد و برف در شهري دور .. ... آرزو مي‌کنم خدا زمستان را از تقويم خود پاک کند! نمي‌دانم چگونه زمستان‌ها را بي‌تو تاب بياورم.!..