http://20ist.com/archives/13138
شیراز و میگن نازِ واسی آُفتو جِنگِش قلبارو گِرِین میزنه به هم تیرشهی تِنگِش بلبل تو کوچا، تو پس کوچا غزل میخونه شعروی ترِحافظ میچکه از سرِ چِنگِش عطر گل یاسم و نسترن، بهار نارنج هی سر میکشه از تو خونوی واز وِلِنگِش این جان که اگر چِش تو چِشای هیکی بودوزی...