موجی امده
به بلندای یک خواب عمیق
غرق شد
پنهان شد
اندیشه ها ی غریق
دریا.
اسمان.
ابی نیست
طوفانیست
دل های سرنشینان هراسان
اما
ناخدا بیدار است
ناخدا موج ها را
دریا را می شناسد
ناخدا هوشیار است
موجی امده
ازبرای تاریکی
خاموشی.
چشمانم چون تنم می لرزد
وای که این موج چقدر
چقدرطولانیست
ناخدا را...