راه کمی تا غروب مانده است!
شاید به اندازه ی یک خواب کوتاه بعد از ظهر...!
من تا غروب راه خواهم رفت...
ولی هرگز دستانم به رنگ غمگین چشمان خورشید آغشته نخواهد شد...
نگاه سنگین افق مرا تا دوردست رویاها خواهد برد...
ولی تنها با صدای سوسوی اولین ستاره ی شب
به درون خود باز خواهم گشت...
نسیمی از...