نتایح جستجو

برنامه ها واست داشتما ولی بی خیال شدم..:D

دریا را با یک شیب تند رو به چشم هایت گرفتی. خواستی تمامش را یکجا در مردمک چشم هایت جمع کنی. فکر خوبی بود. همین قصه دریایی چشم تو و سر به نیست کردن من لا به لای موج هایی که گاه و بی گاه به دیوار این خانه می کوبید. فکر خوبی بود. اما راستش را بخواهی با این دریا و این آشوب تازه می فهمم پشت دریا...

منصور ضابطیان: دریا! گاهی خواب تو را می بینم ؛ وقتی خیلی دورم و دستم به امواج پریشانت نمیرسد، وقتی خیلی نزدیکم و آسمان را می بینم که دل از بیکرانه ی تو نمی کند. وقتی مجبور میشوم به آسمان حسادت کنم که تمام تو را مستعمره ی نگاه رنگینش کرده. گاهی خواب تو را می بینم. بیدار که میشوم نمیدانم...

اولین بار زار زار گریه کردم به خاطر ماهی کوچولو که دلش از دریا بزرگ تر بود. نمی خواستم قصه به این تلخی تموم بشه. کوچیک بودم. دبستان می رفتم. دلم هم کوچیک بود. مثل ماهی کوچولو که آخر قصه آخر زندگیش بود. و من طاقت نیاوردم و زار زار گریه کردم. ماهی سیاه کوچولو دیگه قهرمان رویاهام بود. شبا...

من هیچ وقت در جغرافیا و زمین شناسی خوب نبودم. اما خوب می دانم وقتی در مدار چشم های تو قرار گرفتم حال خوبی داشتم. این را هم می دانم دلیل تمام زمین لرزه ها، ضربان قلب توست. تو بودی که از اینجا رد شدی و انگار فصل ها را عوض کردی. از فیزیک هم سر در نمی اورم. فقط همین قدر می دانم که حال دلم در بود...

اعتراف کن از آن دسته آدم هایی هستی که بیشتر می گویند دوستت دارم بی آنکه دوستت داشته باشند یا آن هایی که دوستت دارند بی آنکه بگویند دوستت دارم؟ همه ما در زندگی بعضی وقت ها بهترین و ساده ترین جواب کنارمان است. ولی آنقدر به دور دست ها نگاه می کنیم که آن را نمی بینیم. اما این ها مهم نیست. اصلاً...

این منم. تنهایی که دیگر در آستانه هر فصلی قرار بگیرد برایش فرقی نمی کند. تنهایی که می تواند مرد باشد. مگر شرطش این نیست که تنها باشی. من می دانم مداد لای کتابی که قرار شد با هم بخوانیم یک جلد کتاب شعر، صدای خسرو، چمدان، و روسری ترکمن با زمینه های سیاه، سایه مثلثی در نیمه باز، عبور...

تا تو باشی چشم از تو بر نمی دارد. فقط به شوق دیدار تو بیدار می شود و تو که می روی انگار تمام بهانه هایش را گم می کند. می دانی چقدر گرمای این عشق را تحمل می کند و دم نمی زند؟ فقط چشم می دوزد به همان گوشه از آسمان که تو نشسته ای. اما تو چه مغرورانه همیشه او را از بالا نگاه کردی. می دانی تمام...

خو واسه همه همینه....

عطا خو من که نمیخواستم تو اینطوری بشی...من هرچی میزارم تو میگی جزغاله شدی.. :(

بهنام تشکر: توی این هوای گرم از سرما می گویی که سرد است و نمی مانی. مثل یک آه بلند سر میکشی و میروی و من ... می مانم پشت سرت مثل تخته سنگی بزرگ که پرنده ها میگذارندش و میروند. حالا می گویم پرنده که رفت بگذار یرود . هوای سرد بهانه است هوای دیگری در سر دارد.

برو عزیزم....به شوهرتم سلام برسون...:d

آسوده باش! نه ناامیدم نه تاریک . نه بهانه هایت جان به لبم رسانده و نه نبودنت سایه ی بودنم را کمرنگ کرده است. همه چیز مثل قبل است. آرام و خوب و سرشار از اشتیاق . مثل همیشه و هنوز دوستت میدارم. خب اعتراف میکنم که کمی کلافه ام اما بی حوصلگی ام از دست تو نیست. فقط... فقط از این همه دوری...

ناراحت نشو دیگه...:(

حقیقت اون چیزیه که من میگم نه تو...اینو همیشه یادت باشه..:D

تو دست تکان می دهی برای من و من دور تر می شوم. به این فکر می کنم که شاید چیزی نزد تو جا گذاشته باشم. یک گوشه می ایستم و وسایلم را چک می کنم. نه... همه چیز را برداشته ام. ظاهراً همه چیز رو به راه است اما رو به کدام راه نمی دانم. رو به راه بودن دور از تو که دلیل تمام سر به راهی هایم بوده ای...

تو دست تکان می دهی برای من و من دور تر می شوم. به این فکر می کنم که شاید چیزی نزد تو جا گذاشته باشم. یک گوشه می ایستم و وسایلم را چک می کنم. نه... همه چیز را برداشته ام. ظاهراً همه چیز رو به راه است اما رو به کدام راه نمی دانم. رو به راه بودن دور از تو که دلیل تمام سر به راهی هایم بوده ای...

خو دیگه برات نمیفرستم..... :(

سخته موندن توی خونه وقتی که تو رو ندارم سخته رفتن زیر بارون که خودم دارم میبارم نفسم تنگ میشه وقتی جای خالیت روبرومه کاش بدونی که هنوزم با تو بودن آرزومه خنده هام رنگ کویره گریه هام شبیه بارون دیگه از وقتی که رفتی کهنه شد خاطره هامون سهم من از همه دنیا دل داغون و چشم خیس رفتی و دلم گرفته بی تو...

اره دیگه...شوور کردی رفت.... من خبر دارم کلاغه خبر اورده برام....انکار نکن..:d