نتایح جستجو

ديده دريا كنم و صبر به صحرا فكنم واندرين كار دل خويش بدريا فكنم

دل من چون دهن تنگ بتان / دهن تنگ بتان چون دل من

تا تو نگاه مي کني کار من آه کردن است ---- اي به فداي چشم تو اين چه نگاه کردن است

يارب اين نوگل خندان كه سپردي به منش/ ميسپارم به تو از دست حسود چمنش

آي ادما كاري كنيد،فكري به حاله گل كنيد،بلبلارو صدا كنيد

دل محرم بود چون تختهء خاك/ بر او دستي زني حالي شود پاك

آن را که چنين دردي از پاي دراندازد / بايد که فروشويد دست از همه درمان‌ها

تا عهد تو دربستم عهد همه بشکستم / بعد از تو روا باشد نقض همه پيمان‌ها

آمدي جانم به قربانت ولي حالا چرا/بي وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

من ان شيرم كه شيرينم به خنجير/به گردن بر نهاد از زلف زنجير

عکس خودته؟

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را...دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا آه عمريست كه ويران شدهام ساكت و سرد و پريشان شده ام

يكي افسانه اينده ميخواند/ كه شادي بيشر خواهي ازين راند

منم شوخیدم من کلا به دل نمیگیرم

هه هه

تو در متن جنون جا مي‌گرفتي ... به دندان مشك خود را مي‌گرفتي ... سپاه سايه‌ها از پا مي‌افتاد ... تو با دستان خود پامي‌گرفتي .

سالي كه سنگر سفره‌ي غم شد ... صحرا پر از گل‌هاي پرپر بود ... بر سفره هاي هفت‌سين تنها ... سرو و صنوبرهاي بي‌سر بود

الان من اون مگسم؟:mad:

درد عشقي كشيده ام كه مپرس داغ هجري چشيده ام كه مپرس

فکرکنم باکست پره پیام نمیاد