نتایح جستجو

دل تو را در کوی اهل دل کشد/تن تورا در حبس اب و گل کشد

ممنون.من نتم ایراد داره. ببخش دیر ج دادم در شمار ارچه نیاورد کسی حافظ را/شکر کنان محنت بی حد و شمار اخر شد

نگار میفروشم عشره ای داد/که ایمن گشتم از مکر زمانه

در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم/ سرزنش ها گر کند خار مغیلان غم مخور

محرم این هوش جز بی هوش نیست/ مر زبا ن را مشتری جز گوش نیست

یارب به کرم بر من درویش نگر/ بر من منگر بر کرم خویش نگر ایشکال نداره تشکر منم تموم شه

همی داد مژده یکی را دگر/که بشود بر بی گنه دادگر

دلا یاران سه قسمند گر بدانی/زبانی اند و نانی اند و جانی به نانی نان بده از در برانش/محبت کن به یاران زبانی/و لیکن یارجانی را نگه دار/به پایش جان بده تا میتوانی

دیر امدی ای نگار سرمست/ زودت ندهیم دامن از دست

مطربان رفتند و صوفی در سماع/ عشق را اغاز هست انجام نیست

مشاطه ی تو جلوه ی نازای پسر بود/ طاووس را چه حاجت مشاطه گر بود

به خسیسان دهند نعمت و ناز/ اهل دل را به جان امان دهند

من ان مرغ اسیرم ناگزیر م نا گزیرم/برای تو بخوانم تا بمیرم تا بمیرم

ستم دیده را پیش ا و خواندند/بر نامدارانش بنشاندند

دلا دلا بر رشته شد مثل بشنو/ک اسمان ز کجاهست و ریسمان ز کجا

سعدی از بارگاه قربت دوست/ تا خبر یافته است بی خبر است

نگار میفروشم عشره ای داد/ که ایمن گشتم از مکر زمانه

سو دل من شعله زد از اش دمادم/ کس دیدکه اتش زند از اب زبانه

در حقیقت شیشه ی پر عقرب است این اسمان/ نیست ممکن کز گزیند او سلامت بگذاری

تاخبر دارم از او بی خبر از خویشتنم/ باوجودش ز من اواز نیاید که منم