اين دغدغه منم هست...
بعضي وقتا انقدر نزديك ميشم و انقدر حضور پررنگ خدا رو تو لحظاتم خوب حس ميكنم، كه جز خودش چيزي رو نميبينم... حتي خودم رو... فقط خدا...
و بعضي وقتا، بقدري دلم تاريك و قلبم خالي ميشه كه به قوله تو احساس غريبگي ميكنم...
و چون حس اولي رو تجربه كردم، اين احساس دومي برام خيلي...
سلام داداشه خوبم. مرسي. تو خوبي؟
چرا مي ترسي؟
.
.
اول اينكه خيلي قشنگ گفتي... واقعا از نوشته هات لذت ميبرم!
و دوم، در مورده خوده متنت...
داداش، به نظره من خدا قريبه... ما هم بهش قريبم... ولي بعضي وقتا اين قريب بودن رو با غريب بودن اشتباه ميگيريم!
و به نظر من اين ما آدماها و اعمالمونه كه باعث...