گاهی آز و طمع برای پاره ای از مردم مایه ی شرمندگی و آبروریزی و هلاکت می شود؛
امّا ناامیدی ادراک برخی دیگر را بیدار می سازد و وارستگی و عزّت نفس آنها را بر می انگیزد!
نهج البلاغه
:eek::eek: ====> :heart::heart::heart::heart:
http://www.uplooder.net/cgi-bin/dl.cgi?key=26b6701c5a636b6ab115b6e3a25bd4b6
آن سو مرو! این سو بیا! ای گلبن خندان من! / ای عقلِ عقلِ عقلِ من! ای جانِ جانِ جانِ من!:D