نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

تو به من بگو چشم ببینم بلدی؟ :whistle:

دیدم تو خواب وقت سحر شهزاده ای زرین کمند نشسته بر اسب سفید می اومد از کوه و کمر می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش می رفت و آتش به دلم می زد نگاهش کاشکی دلم رسوا بشه دریا بشه این دو چشم پر آبم روزی که بختم وا بشه پیدا بشه اون که اومد تو خوابم شهزاده ی رویای من شاید تویی اون کس که شب در...

ای هفت سالگی ای لحظه ی شگفت عزیمت بعد از تو هر چه رفت در انبوهی از جنون و جهالت رفت بعد از تو پنجره که رابطه ای بود سخت زنده و روشن میان ما و پرنده میان ما و نسیم شکست شکست شکست بعد از تو آن عروسک خکی که هیچ چیز نمیگفت هیچ چیز به جز آب آب آب در آب غرق شد بعد از تو ما صدای زنجره ها را کشتیم و به...

فروغ فرخ‌زاد: آرزوی من آزادی زنان ایران و تساوی حقوق آن‌‌ها با مردان است. من به رنج‌هایی که خواهرانم در این مملکت در اثر بی‌عدالتی‌های مردان می‌برند، کاملاً واقفم و نیمی از هنرم را برای تجسم دردها و آلام آن‌‌ها به کار می‌برم. آرزوی من ایجاد یک محیط مساعد برای فعالیت‌های علمی و هنری و اجتماعی...

اشک رازي‌ست لب‌خند رازي‌ست عشق رازي‌ست اشک ِ آن شب لب‌خند ِ عشق‌ام بود. □ قصه نيستم که بگوئي نغمه نيستم که بخواني صدا نيستم که بشنوي يا چيزي چنان که ببيني يا چيزي چنان که بداني... من درد ِ مشترک‌ام مرا فرياد کن. □ درخت با جنگل سخن مي‌گويد علف با صحرا ستاره با کهکشان و من با تو سخن مي‌گويم...

از براي تو مفهومي نيست نه لحظه اي : پروانه ايست كه بال مي زند يا رود خانه اي كه در گذر است._ هيچ چيز تكرار نمي شود و عمر به پايان مي رسد: پروانه بر شكوفه اي نشست و رود به دريا پيوست.

بيش ترين عشق جهان را به سوي تو مي آورم از معبر فريادها و حماسه ها چرا كه هيچ چيز در كنار من از تو عظيم تر نبوده است كه قلبت چون پروانه اي ظريف و كوچك و عاشق است.

هی! شاعر! هی! سُرخی، سُرخی‌ست: لب‌ها و زخم‌ها! لیکن لبان ِ یار ِ تو را خنده هر زمان دندان‌نما کند، زان پیش‌تر که بیند آن را چشم ِ علیل ِ تو چون «رشته‌یی ز لولو ِ تر، بر گُل ِ انار» ـ آید یکی جراحت ِ خونین مرا به چشم کاندر میان ِ آن پیداست استخوان; زیرا که دوستان ِ مرا زان...

دریا خندید در دوردست، دندان‌هایش کف و لب‌هایش آسمان. ــ تو چه می‌فروشی دخترِ غمگینِ سینه عریان؟ ــ من آب دریاها را می‌فروشم، آقا. ــ پسر سیاه، قاتیِ خونت چی داری؟ ــ آب دریاها را دارم، آقا. ــ این اشک‌های شور از کجا می‌آید، مادر؟ ــ آب دریاها را من گریه می‌کنم، آقا. ــ دل...

بگذار عشق ِ تو در شعر ِ تو بگرید... بگذار درد ِ من در شعر ِ من بخندد...

نه مال خودم نيست شايد شعراي خودمم واست بفرستم.... اگه ارزش خوندن داشته باشه....

مهدي من اون آهنگه رو گوش ندادم تا حالا :w05:

میخوام برم باشه یه وقت دیگه.... ببخش

اینم چندتا گل واسه بچه های دل نامه حالا هی بگین نگین بده!!!!!!!!!!!:mad: