نتایح جستجو

خنجر عادت را از قلبم بیرون بکش طناب ِ دور گردنم کافی ست ؛ بزن زیر چهار پایه ی رفاقت تمام شـــــــد ... شعر: مهران پیرستانی

تو باز گشته ای و آسمان دارد ازخوشحالی می بارد از فردا ... جوانه خواهم زد ( مهران پیرستانی / فروردین 91 )

در آغاز راه... خودت برایم بلیط قطار گرفتی خودت چمدانم را بستی و به دستم دادی تا کِی دست تکان می دهی دستت را پایین بیاور بگذار بروم سال هاست در آغاز راه ایستاده ام و کلاغی روی شانه ام لانه کرده است.

نخستین مصرع این شعر برای تو نوشته شد مصرع بعدی را نمی دانم به یاد که خواهم نوشت حالا بیا و عشق را باور کن!

به تو زنگ نخواهم زد و گوشي همچون دستي شكسته بر گردن تلفن خواهد ماند.

هراس از باد و این خاک پوک در حاشیه این شهر آه، ای گل کوچک! تو بر باد خواهی رفت کاش در قلب ما ریشه می دواندی.

تنهایی چشمه ها آهنگ می‌نوازند پرندگان می‌خوانند خورشید در درخشش و خرگوش‌ها در جست و خیز من اما غمگین‌ام.... متاسفم ای بهار زیبا نمی‌توانم دوستت بدارم او از این‌جا رفته است

دو راه مانده برایم که اختیار کنم دو راه: در بروم... یا که نه! فرار کنم... تو فرض کن که من از شهر زشتتان رفتم خودم اگر بروم با دلم چه کار کنم؟!

دودی بودی که حلقه در گوشت کرد بادی بودی که حبس ِ آغوشت کرد برگی بودی که از تو سیگاری ساخت سیگار کشید تا فراموشت کرد...

پرده هایی کشیده بر خورشید چرخش پنکه در میان سرم بوسه ای روی خاک افتاده مثل سوغاتی تو از سفرم نامه ام پاره پاره در کمدت عکس تو، توی چشم های ترم

من از تمامی درها تو را صدا کردم تو از تمامی درها مرا جواب بکن کدام مرد؟! کدامین زمان؟! کدامین بیت؟! خودت بیا و در این شعر انتخاب بکن...

شاعر کلافه شد! همه ی شعر از تو بود بیدار شد... گریست... دوباره به خواب رفت...

گریه ی من میان موهایت حرکت گچ به روی تخته سیاه شک به عشقت پس از هماغوشی یک سفینه پس از سقوط به ماه بین ما کیست؟ هیچ یا که همه؟! اسم این چیست؟ عشق یا که گناه؟!

رفتنت کافی نبود؟ حالا داری در شعر های دیگران پرسه می زنی؟! شعرم را حلالت نمی کنم اگر بین واژه های نا محرم ببینمت...

همین را کم داشتم! کسی با چشم هایِ تو... خوشت می آید توی چشم مردم باشی؟

کلاغ بودم اگر، لانه ام را پر از خیال چشم هات می کردم این براق ترین اشیاء جهان. چه فایده؟ سیمرغ باشی و بی نصیب از لذت کلاغ بودن...

عطر تو خواص پیچیده ای دارد، بعد از سال ها هنوز روی جاهای خاصی از شهر مانده..

امروز بال در آورده ام، فکر کنم دلت برایم تنگ شده...

به حرف های مردم کاری نداشته باش... به زیباییت ادامه بده میان خیال های شبانه ام...

همه مرا که می بینند، یاد تو می افتند، یعنی این قدر شبیه من شده ای؟! کمی به خودَت برس!...