نتایح جستجو

شعر اتاق ابی

تو اگر می دانستی که چه شوری دارد که چه حالی دارد خنجر از دست عزیزان خوردن این قدر زود نمیرنجیدی ونمیپرسیدی خنجر سینه ی خود را که بر آن نقش دستان عزیزیست چرا میبوسم؟ کاش میفهمیدی در مرام عشاق رنجش از دست عزیزان کفر است

ثمین جون این تاپیک برای حرف دله بزار راحت باشه

دگر حس شقایق را نداری ، هوای قلب عاشق را نداری و از چشمان خونسرد تو پیداست که دیگر حس سابق را نداری . . .

بچه ها خواهش میکنم اسپم نکنید

اتاق آبی

منتظرم بیا

تو به آرامي آغاز به مردن ميکني / اگر هنگاميکه با شغلت، يا عشقت شاد نيستي، آنرا عوض نکني / اگر براي مطمئن در نامطمئن خطر نکني / اگر وراي روياها نروي / اگر به خودت اجازه ندهي / که حداقل يکبار در تمام زندگيت / وراي مصلحت انديشي بروي....

آره از تو هم ممنون بیا شرکت کن

به آرامي آغاز به مردن ميکني / زمانيکه خودباوري را در خودت بکشي / وقتي نگذاري ديگران به تو کمک کنند

اره عزیزم اینجا که بدون تو صفایی نداره

سلام حامد جان ببخش من همین الان پیامتو دیدم خوبی؟

دوستان از همه تون ممنون که پست زدید امیدوارم هر از گاهی یه سری به این تاپیک بزنید

امروز زندگي را آغاز کن! امروز مخاطره کن! امروز کاري بکن! نگذار که به آرامي بميري... شادي را فراموش نکن!

به آرامي آغاز به مردن ميکني / اگر برده عادات خود شوي / اگر هميشه از يک راه تکراري بروي...

سرودم سکوت است سکوتم پر از غرور است غرورم پر از غم است و غمم پر از اشک اشکانم نشانگر عشقم و عشقم آغاز دردم و دردم پایان زندگی و پایان زندگی آغاز مرگ است...

و از باران آغاز شديم و از يک نگاه و از بوسه اي طولاني در کنج پستوي خانهء دل در ستاره بازي شب هاي تنهايي خاطرهء آن ستارهء تنها کم نور است و روشن اما کيست که بگنجد در باور خيالش باران ظهر مرداد را شراره باران دو چشم روشن دل گرفتگي ستارهء تنها را در پس ابر غم ستاره کم نور است و روشن...

چه امید ها که در دلمان سبز نشده خشکید... چه فریادها که برنیامده در سینه ماند... و چه غرور ها که زیر پوتین های سنگین له شد...

چه امید ها که در دلمان سبز نشده خشکید... چه فریادها که برنیامده در سینه ماند... و چه غرور ها که زیر پوتین های سنگین له شد...

یادمان رفته بود دستهایی پشت پرده هستند که عروسک های خیمه شب بازی را به هرسو بخواهند میکشند. یادمان رفته بود عروسک ها اسیر نخ های نامریی اند . دستها عروسک را میرقصانند،امروز محکوم به شاد بودن است...عروسک اما در دلش میگرید.