نتایح جستجو

تا قبله‌ی ابروی تو ای یار کج است محراب دل و قبله‌ی احرار کج است :gol::gol::gol::gol::gol: ما جانب قبله‌ی دگر رو نکنیم آن قبله مراست گر چه بسیار کج است

خوبه که خوشحالی انشالله همیشه شاد باشی در ضمن انوشه جون سلامت رو شنیدم تو هم شاد باشی گلم.

سلام مرمر جون من الان اینجام

مرسی سودابه جون من الان بایست برم دیگه باای باای

من دیگه با دانشگاه کاری ندارم دیگه آخه واحدی هم واسم نمونده !!!!!!

نه به خدا چطوری بگم من استاد نیستم چرا باورت نمیشه!!!!!!!! چرااااااااااااا؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! الان خیلی وقته که از دانشگاه فاصله گرفتم !!

وااااااای وااااااای و.ااااااااای من که درس ندارم که!!!!!!!

آره مدیر جون چه خبرا؟! ...............

سلام سودابه جان احوالات؟!

من نمی‌آیم به هوش از پند، بیهوشم گذار بحر من ساحل نخواهد گشت، در جوشم گذار گفتگوی توبه می‌ریزد نمک در ساغرم پنبه بردار از سر مینا و در گوشم گذار

جز غبار از سفر خاک چه حاصل کردیم؟ سفر آن بود که ما در قدم دل کردیم دامن کعبه چه گرد از رخ ما پاک کند؟ ما که هر گام درین راه دو منزل کردیم

تا قبله‌ی ابروی تو ای یار کج است محراب دل و قبله‌ی احرار کج است ما جانب قبله‌ی دگر رو نکنیم آن قبله مراست گر چه بسیار کج است

تمثيل در يكي فرياد زيستن - [ پرواز ِ عصباني‌ ِ فـّواره ئي كه خلاصيش از خاك نيست و رهائي را تجربه ئي مي كند.] و شكوهِ مردن در فواره فريادي - [زمينت ديوانه آسا با خويش مي كشد تا باروري را دستمايه ئي كند؛ كه شهيدان و عاصيان يارانند بار آورانند.] ورنه خاك از تو باتلاقي خواهد شد چون به گونه جوباران...

خدایا گرچه درخون آمدم من همان انگار کاکنون آمدم من چو آن کافر پشیمانیم انگار همی چون نو مسلمانیم انگار

دو عالم شد ز یاد آن سمن سیما فراموشم به خاطر آنچه می‌گردید، شد یکجا فراموشم نمی‌گردد ز خاطر محو، چون مصرع بلند افتد شدم خاک و نشد آن قامت رعنا فراموشم چه فارغبال می‌گشتم درین عالم، اگر می‌شد غم امروز چون اندیشه‌ی فردا فراموشم ز چشم آن کس که دور افتاد، گردد از فراموشان من از خواری، به پیش...

سلام من درسم تموم شده! ....................................

در آمد شد به چین دامن همت فرو رفته غبار نیستی پذرفتن از گردون مینایی

فراغي چه بي تابه مي خواهمت اي دوريت آزمون تلخ زنده به گوري! چه بي تابه تو را طلب مي كنم! بر پشت ِ سمندي گوئي نوزين كه قرارش نيست. و فاصله تجربه ئي بيهوده است. بوي پيرهنت، اين جا و اكنون. ـ كوه ها در فاصله سردند. دست در كوپه وبستر حضور مانوس ِ دست تو را مي جويد، و به راه انديشيدن ياس را رج مي...

دایم ستیزه با دل افگار می‌کنی با لشکر شکسته چه پیکار می‌کنی؟ ای وای اگر به گربه‌ی خونین برون دهم خونی که در دلم تو ستمکار می‌کنی شرمنده نیستی که به این دستگاه حسن دل می‌بری ز مردم و انکار می‌کنی؟ یوسف به خانه روی ز بازار می‌کند هر گه ز خانه روی به بازار می‌کنی چشم بدت مباد، که با چشم...

دوشینه فتادم به رهش مست و خراب از نشه‌ی عشق او نه از باده‌ی ناب دانست که عاشقم ولی می‌پرسید این کیست، کجایی است، چرا خورده شراب