نتایح جستجو

ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻄﺮﺍﻭﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻡ ﭘﺮ ﻋﮑﺲ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﯿﻨﻪ ﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻥ ﭘﯿﺪﺍﯾﻨﺪ ﺑﻮﯼ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﻧﮑﻨﺪ ﯾﮏ ﺩﻝ ﮔﺸﻨﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻮﺳﯽ

ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻄﺮﺍﻭﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻡ ﭘﺮ ﻋﮑﺲ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﯿﻨﻪ ﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻥ ﭘﯿﺪﺍﯾﻨﺪ ﺑﻮﯼ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﻧﮑﻨﺪ ﯾﮏ ﺩﻝ ﮔﺸﻨﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻮﺳﯽ

ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻄﺮﺍﻭﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻡ ﭘﺮ ﻋﮑﺲ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﯿﻨﻪ ﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻥ ﭘﯿﺪﺍﯾﻨﺪ ﺑﻮﯼ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﻧﮑﻨﺪ ﯾﮏ ﺩﻝ ﮔﺸﻨﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻮﺳﯽ

ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯾﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﺑﻠﻨﺪﺍﯼ ﺧﯿﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﺲ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﻄﺮﺍﻭﺩ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻢ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﻣﻦ ﺍﻥ ﺩﺭﺧﺖ ﺑﯿﺪ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭﻡ ﭘﺮ ﻋﮑﺲ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﯿﻨﻪ ﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﻥ ﭘﯿﺪﺍﯾﻨﺪ ﺑﻮﯼ ﺍﺭﺍﻣﺶ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺍﯾﺪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺍﻥ ﺭﺍ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﺍﻡ ﺩﺭ ﻇﺮﻓﯽ ﻧﮑﻨﺪ ﯾﮏ ﺩﻝ ﮔﺸﻨﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﻮﺳﯽ

ﺑﺎﺯﯼ ِ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﻘﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﺍﯼ ِ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻫﺎﯼ ِ ﺧﺴﺘﮥ ﺩﺷﺖ ِ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺧﻨﺪﮤ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻗﻠﻘﻠﮏ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺭﺳﯿﺪ ﺧﺎﮎ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ . . . ﺧﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ِﺑﺎﺩ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺷﺖ ﭘﯿﭽﺎﻧﺪ ﻫﺎﯼ ﻭُ ﻫﻮﯼ ِ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺷﺖ ﺭﺍ ﻟﺮﺯﺍﻧﺪ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺯﺭﺩﯼ ِ ﺧﺎﮎ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺭﺅﯾﺎﯼ ِ ﻋُﺮﯾﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﺧﺎﮐﯽ ﺷﺪ ! ﺭﺅﯾﺎﯼ ِ ﺧﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺩﺷﺖ...

ﺑﺎﺯﯼ ِ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺸﻘﯽ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺮﺍﯼ ِ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻫﺎﯼ ِ ﺧﺴﺘﮥ ﺩﺷﺖ ِ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺧﻨﺪﮤ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻗﻠﻘﻠﮏ ﺩﺍﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺭﺳﯿﺪ ﺧﺎﮎ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﯼ . . . ﺧﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ِﺑﺎﺩ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺷﺖ ﭘﯿﭽﺎﻧﺪ ﻫﺎﯼ ﻭُ ﻫﻮﯼ ِ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﺷﺖ ﺭﺍ ﻟﺮﺯﺍﻧﺪ ﺑﻨﻔﺸﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺯﺭﺩﯼ ِ ﺧﺎﮎ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺭﺅﯾﺎﯼ ِ ﻋُﺮﯾﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﺧﺎﮐﯽ ﺷﺪ ! ﺭﺅﯾﺎﯼ ِ ﺧﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺩﺷﺖ...

ﺗﻮ ﻣﻮﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺒﻨﺪ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺎﻭﺭﮐﻦ ﻫﺮﺩﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺩﯾﮕﺮ

ﺗﻮ ﻣﻮﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺒﻨﺪ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺎﻭﺭﮐﻦ ﻫﺮﺩﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺩﯾﮕﺮ

ﺗﻮ ﻣﻮﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﺑﺒﻨﺪ ﻣﻦ ﭼﺸﻤﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺎﻭﺭﮐﻦ ﻫﺮﺩﻭ ﺷﺎﻧﻪ ﻋﻮﺽ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺍﺯ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺧﯿﺎﻟﯽ ﺩﯾﮕﺮ

سلام ممنون از گل زیباتون .واقعا زیباست

اااا آفرین آفرین.

سلام.خواهش می کنم قابل شما رو نداره

ﻫﺮﺷﺐ ﮐﻨﺞ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺍﻡ ﻣﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺬﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺻﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺁﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺟﺬﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺟﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺒﺮﯼ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ. ﻫﯿﭻ ﺭﺍﺩﯾﮑﺎﻟﯽ ﺣﺮﯾﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﻧﺸﺪ.

ﻫﺮﺷﺐ ﮐﻨﺞ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺍﻡ ﻣﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺬﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺻﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺁﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺟﺬﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺟﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺒﺮﯼ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ. ﻫﯿﭻ ﺭﺍﺩﯾﮑﺎﻟﯽ ﺣﺮﯾﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﻧﺸﺪ.

ﻫﺮﺷﺐ ﮐﻨﺞ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺍﻡ ﻣﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺬﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺻﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺁﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺟﺬﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺟﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺒﺮﯼ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ. ﻫﯿﭻ ﺭﺍﺩﯾﮑﺎﻟﯽ ﺣﺮﯾﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﻧﺸﺪ.

ﻫﺮﺷﺐ ﮐﻨﺞ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺍﻡ ﻣﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺬﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺻﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺁﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺟﺬﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺟﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺒﺮﯼ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ. ﻫﯿﭻ ﺭﺍﺩﯾﮑﺎﻟﯽ ﺣﺮﯾﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﻧﺸﺪ.

ﻫﺮﺷﺐ ﮐﻨﺞ ﺍﯾﻦ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺍﻡ ﻣﺸﻖ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ ﺑﺮ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺟﺬﺭ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ ، ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺻﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺁﺭﯼ ﺯﯾﺮ ﺟﺬﺭ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺟﻪ ﻫﺎﯼ ﺟﺒﺮﯼ ﻓﻘﻂ ﺩﻝ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﮑﻨﺪ. ﻫﯿﭻ ﺭﺍﺩﯾﮑﺎﻟﯽ ﺣﺮﯾﻒ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﺕ ﻧﺸﺪ.

ﺁﺷﻔﺘﻪ ﺍﻡ ، ﻧﻔﺲ ﺑﻜﺶ ﻧﻔﺲ ﻫﺎﯾﺖ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺑﺨﺸﻨﺪ ﺗﻮ ﻣﺎﻫﺮ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﺎﺵ ﺩﻧﯿﺎﯾﯽ

« ﻧﺎﻡ ﺗﻮ » ﻧﺎﻣﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﻟﯽ ﺫﻫﻨﻢ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ... ﻧﻔﺴﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺪﺭﻗﻪ ﺍﺵ ﻣﯽ ﻛﻨﻢ !

ﺑﺪ ﻏﺮﯾﺒﮕﯽ ﻣﯽ ﻛﻨﺪ ... "ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ"... ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﻢ ﻫﯿﭻ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﺩ