گاهی از مردم این زمونه دلم می گیره.از این که از غم و درد دیگران ،فارغ هستن و ((بنی ادم اعضای یکدیگرند))رو از یاد بردن...
تازه خیلی وقتام ،نه تنها سنگی رو از پیش پای لنگی برنمی دارن ،که سری رو به سنگ بی مهری می شکنن و دلی رو به زخم شمشیر برندهء زبان ،مجروح می کنن...
ولی ...
زمانی که عمیقتر نگاه...