نتایح جستجو

خسته نباشید

خمینی کجایی موسوی تنها مونده

اونی که تقلب کرده عکسا رو پاره کرده

دشت هايي چه فراخ كوه هايي چه بلند در گلستانه چه بوي علفي مي آمد؟ من دراين آبادي پي چيزي مي گشتم پي خوابي شايد پي نوري ‚ ريگي ‚ لبخندي پشت تبريزي ها غفلت پاكي بود كه صدايم مي زد پاي ني زاري ماندم باد مي آمد گوش دادم چه كسي با من حرف مي زد ؟ سوسماري لغزيد راه افتادم يونجه...

عروسک قصه ی من عروسک قصه ی من گهواره ی خوابت کجاست قصر قشنگ کاغذی پولک افتابت کجاست بال و پر نقره ای کفتر عشقمو کی بست اینه طوطی منو سنگ کدوم کینه شکست عروسک قصه ی من زخم شکسته با تنت بمیرمت شکسته دل چه بی صداست شکستنت صدای عشق منو تو که تلخ گریه اوره تو اون سکوت قصه ای...

كاش بودي تا دلم تنها نبود اسير غصه ي فردا نبود كاش بودي تا براي قلب من زندگي اينگونه بي معنا نبود كاش بودي تا لبان سرد من قصه گوي قصه ي فردا نبود كاش بودي تا نگاه خسته ام بي خبر از موج و دريا نبود كاش بودي تا زمستان دلم اين چنين پر سوز و پر سرما نبود كاش بودي تا فقط باور كني بي تو...

اي عشق مدد كن كه به سامان برسيم چون مزرعه اي تشنه به باران برسيم يا من برسان به يار و يار به من يا هر دو بميريم و به پايان برسيم

روز اول پیش خود گفتم دیگرش هرگز نخواهم دید روز دوم باز گفتم لیک با اندوه و با تردید روز سوم هم گذشت اما بر سر پیمان خود بودم ظلمت زندان مرا می کُشت باز زندانبان خود بودم آن منٍ دیوانه ی عاصی در درونم هایهو می کرد مشت بر دیوارها می کوفت روزنی را جستجو می کرد در درونم راه می پیمود همچو روحی در...

ای ساقی از آن پیش که مستم کنی از می من خود ز نظر در قد و بالای تو مستم شب ها گذرد بر من از اندیشه ی رویت تا روز نه من خفته نه همسایه ز دستم

یار من چــــــون گیرد آغاز سماع قدسیان بر عرش دست افشان کنند

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد هر دلی از حلقه ای در ذکر یارب یارب است

سر خود را مزن اینگونه به سنگ دل دیوانه‌‌ی تنها ! دل تنگ ! منشین در پس این بهت گران مدران جامه‌ی جان را مدران ! مکن ای خسته ، درین بغض درنگ دل دیوانه‌ی تنها ، دل تنگ ! پیش این سنگدلان ، قدر دل و سنگ یکی‌ست قیل و قال زغن و بانگ شباهنگ یکی‌ست دیدی ، آن را که تو خواندی به جهان یارترین سینه را ساختی...

ياران موافق همه از دست شدند در پای اجل یکان یکان پست شدند

تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد تا بود فلك شيوه او پرده دري بود

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

تن تو نازک و نرمه، مثه برگ تن من جون میده پرپربزنه زیر تگرگ دست باد پر میده برگو تو هوا اما من موندنیم تا برسه دستای مرگ نفسم این خاکه خون گرمم پاکه من از تبار پاک آریایی قشنگ ترین قصیده رهایی هوای عشق تازه نیست تو رگهام تن نمیدم به رنگ کهربایی نفسم این خاکه خون گرمم پاکه واسه رفتن دیگه...

اي نازنين اي نازنين در آينه ما را ببين از شرم اين صد چهره ها در آينه افتاده چين از تندباد حادثه گفتي كه جان در برده ايم اما چه جان در بردني ديريست كه در خود مرده ايم اي نازنين اي نازنين در آينه ما را ببين از شرم اين صد چهره ها در آينه افتاده چين اينجا بجز درد و دروغ هم خانه اي با ما نبود در...

چندان شکوفه ریخت که هوش از سرم ربود من جاودانیم که پرستوی بوسه ات بر روی من دری ز بهشت خدا گشود اما چه میکنی دل را که در بهشت خدا هم غریب بود فریدون مشیری

دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن که باد صبح نسیم گره گشا آورد