ما حيرانيم! ما كانهو اسب حيرانيم! اين كه اسب اصلا مي فهمد تحير يعني چه مهم نيست.مهم اين است كه (به قول ابراهيم رها)ما از خودمان تحيّر در مي كنيم! آن هم در ابعاد صنعتي!
ما حيرانيم كه هر كه ما را مي بيند فكر مي كند ما پدر بزرگش هستيم! دوستِ دوستي ما را مشاهده نمود! از سن جويا شد! خواستيم حدس بزند...