گل سوسن گل بابونه ی من
تو که باشی بهشت خونه ی من
یه نوری ٫ یه ستاره ٫ یه فرشته
آره مادر زیر پاهات بهشت
مثل برفه مادر گیس سفیدت
به من ناره نزن چشم امیدت
بزرگم کردی تو آغوش گرمت
الهی من فدای اشک چشمون قشنگت
پدر مثل یه کوهی سخت و محکم
دلاور مثل آرش ٫ مثل رستم
واسه دل خستگی هام چون پناهی
سایتون...
یعنی دغدغه فقط آدمهان؟
شاید با اصلاح نفس آدما خیلی شرایط ازینی که هست بهتر بشه اما به نظرم این یه جور محدود کردن شرایطه.
وگرنه در تبدیل شدن به یه جامعه آرمانی به طبیعت و محیط زیست. و خیلی چیزای دیگه هم نیازمندیم.
و البته به یه رهبر.
اما واقعاً چه کسی می تونه بدون اسیر شدن مجدد به غرایزی چون قدرت...
آره منم تو کف همون عکس آخریه موندم! ملت خونه هاشون داره خراب می شه رو سرشون اونوقت ماهواره دارن!
این است خواست فردوسی خدا بیامرز! یه عمر شعر گفت فارسی رو زنده نگه داره! حالا ببین تهاجم فرهنگی تو ولایت خودشم رسیده.
فکر کنم از توابع مشهد باشه.
یعنی فکر میکنی تنها مشکل این دنیا آدما هستن؟
با این توصیف به نظر می رسه به این اعتقاد دارین که با درست شدن آدمها این جامعه درست می شه. نقش خودت رو کجا می بینی؟ یعنی فکر می کنی آدمها می تونن با اصلاح نفس دست از غرایزشون بر دارن؟
سلاااام!
نیستین؟ تو پستین؟ توریستین؟ چی چی هستین؟!
خیلی خوب می شه تو این بحث حضور داشته باشین:
بنظرت بهترین جایی که برای زندگی می شه تصور کرد چطور جاییه؟