تا حالا بچه یتیمی رو دیدی که با چشمای اشک آلو بپره بغل مامانش وشکایت کنه چرا یاسین بابا داره من ندارم؟
تا حالا بچه یتیمی رو دیدی که روز عید غمگین تر از هر روز دیگست؟
مریضی رو دیدی که ازجاش نمیتونه تکون بخوره حتی نمیتونه بره دستشویی و یکی باید همش زیرشو تمیز کنه؟
احساس خوبه ولی وقتی واقعیت کتمان نشه