نتایح جستجو

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

تو مثلِ ستاره ای همیشه هستی‌ چه ببینمت چه نبینمت ... من همان شاعری که خوب میدانی از تو می‌‌نویسد چه باشی‌ چه نباشی‌ (همیشه حق با کسی‌ ‌ست که دوستش داری) نیکی‌ فیروزکوهی

من رویش خویش را در یک کتاب شعر در حجم جیوه‌ای آینه در آهنگ صدای تو دیده ام ... آغوش سبز تو حالا کجاست؟؟ نیکی‌ فیروزکوهی

وارد زندگیت می‌‌شوند برایِ شب‌هات قصّه برای قصه‌ها شهرزاد می‌‌شوند جزئی از لحظه ها دلیلِ خنده ها ... شریکِ بغض‌های تو می‌‌شوند بعد یک روز صبح به طرزِ وحشتناکی کشف میکنی‌ که دیگر هیچ جا نیستند جز در شعر‌های تو شعر هایی‌ که به طرز غمگینی هیچکس نمی‌‌خواند ... جز خودت....

آنکه رفت به حرمت آنچه با خود برد دیگر حق برگشت ندارد.. رفتنش نامردی بود، لااقل مرد باشدو بر نگردد......

دنیای غریبی است رفیق به یکی‌ که دست میدهی‌ میدانی که دیر یا زود از دستش میدهی‌ ... ... عجیب نیست ؟ نیکی‌ فیروزکوهی

برایِ این عشق بهار آرزو می‌‌کنم قلب‌های یخ زده بی‌ شوقِ شقایق چه زود می‌‌میرند نیکی‌ فیروزکوهی

نقشه‌های من شمال ندارند همیشه هر چه خاطره است از دریای جنوب به این خانه می‌‌وزد ... ( چطور می‌‌شود ...یک تابستان...یک غروب...یک ساحل...یک نگاه ...یک آغوش...بشود دنیای یک آدم؟ ) نیکی‌ فیروزکوهی(با کمی تغییر!)

غروب های جمعه رویِ گنبد های این شهر جایِ باد خالی‌ است و جایِ گیسوانِ سیاهِ تو ... ( من از آنها که می‌‌روند ... و بی‌ خبر می‌‌روند ... سخت دلگیرم) نیکی‌ فیروزکوهی

وقتی‌ یکی‌ باهاتون درد دل‌ میکنه و از شکست عشقی‌‌اش میگه ، بد‌ترین و اشتباه‌ترین حرف‌های ممکن اینه که مثلا ... بی‌ خیال بابا مگه آدم قحطه ... اصلا حیف تو نبود ؟ ... یا بگی‌ اینا همش یه تجربه است ... یا بگی‌ دختر های امروزی ... پسر‌های امروزه ... عشق هم عشق‌های قدیم ... بابا اینا رو خودش هم...

خیلی بیشتر از عشقی که بهت داشتم ازت متنفرم....بهت گفته بودم فاصله عشق و تنفر چقدر کمه!

همیشه باید کسی باشد که معنی سه نقطه*های انتهای جمله*هایت را بفهمد .. همیشه باید کسی باشد تا بغض*هایت را قبل از لرزیدن چانه*ات بفهمد.. باید کسی باشد که وقتی صدایت لرزید؛ بفهمد .. که اگر سکوت کردی، بفهمد .. کسی باشد که اگر بهانه*گیر شدی بفهمد .. کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای...

کاش یادت نرود در این شهر شلوغ بین ناباوری آدمها..... یک نفر می خواهد که تو خندان باشی نکند بین هیاهوی جهان.... بروم از یادت....!

امروز برایت اینگونه دعا کردم : خدایا ... بجز خودت به دیگری واگذارش مکن، تویی پروردگار او، پس قرار ده بی نیازی را در نفسش، یقین را در دلش، اخلاص را در کردارش، روشنی را در دیده اش، بصیرت را در قلبش، و روزی پربرکت در زندگیش …

من آن تکه ی آسمانم که به عشقِ باد بادک ها در آبیِ خودش غرق می‌‌شود ... حسِ وحشت آوریست گم شدن با غریبه‌ها یکی‌ شدن گم شدن گم شدن پیدا نشدن ... خواهی‌ آمد پیدا میشوی در غربتِ این خاک پیدایم میکنی‌ من هنوز به سهراب و به قایق و به شهری پشت دریاها ایمان دارم تو خواهی‌ آمد........

و چشمانت راز آتش است، و عشقت پیروزیِ آدمیست، و آغوشت اندک جایی برای زیستن، اندک جایی برای مردن. مرگم باد اگر دمی کوتاه آیم از تکرارِ این پیش پا افتاده ترین سخن که : "دوستت دارم"