قسمتی از یک نامه
....میشناسمش جایی دیده بودمش انگار، چهره ای که زیبایی اش را مدیون سادگی دخترک بود چشمانی که رنگ دروغ به خود ندیده بودند،چشمانش از همه ی چشمانی که زیبایی دروغین خود را مدیون 70 قلم رنگ هستند هم زیباتر بود... زیبا بود به "معنای واقعی کلمه"چشمانی که به هیچ سرمه ای محتاج...