نتایح جستجو

چه تقدیر بدیست...!!! من اینجا...!!! بی تو میسوزم...!!!. تو انجا...!!! با او میسازی...!!!

❤ اتـوبوسی آمـده از تهـران یـکی از صنـدلی هایـش خالـی است ، قطـاری می رود از تـبریـز یکی از کوپـه هایـش خالـی است ، سینمـاهای شیـراز پـر از تـماشاچی است که حتـماً ردیـفی ار آن خالی است ، انگـار یـک نفـر هست کـه اصلـاً نیـست! انگـار عده ای هستـند کـه نـمی آینـد شایـد، کسی در چشمــ مـن...

برای او نوشته بودم:"عزیزم! تو آدم نیستی"و اوسیلی محکمی به گوشم نواختو برای همیشه رفتاز آن به بعداز هر چه عاشق بدسلیقه و فرشته ی عجول بدم آمد (حافظ موسوی)

به من قول بده در تمامى سالهاى باقيمانده تا ابد، مواظب خودت باشى!! ديگر نيستم كه يادآوريت كنم عزيزم...

عشق یعنی: وقتى هزار دليل براى رفتن هست هنوز دنبال يه بهونه‌اى كه بمونى...

به همین سادگی عاشقت شدم سختش نکن با نبودنت

ميان بوم ها عريان كه مي آيي دست و دلم به نقاشي نمي رود ميان بوم ها تو را در آغوش مي كشم ادهمی

زیبایی سهم توست از پاییز، اما سهم من قرارهای بعدی زیر درختان برگ ریز بی تو...تمام قرارهای بی تو...اصلا قرار بود پاییز نیاید..من هنوز یک برگ سبز ندیده دارم..

در اتاق کناری خواب رفته‌ای در‌ها و پنجره‌ها بازاست پرندگان به هوای دانه به این خانه می‌آیندمن در قاب در دست به سینه لبخند می‌زنمتو قلب مرا خورده‌ای ۶بهمن ۱۳۸۹ سارا محمدی اردهالی

پیرزنی شوم آلزایمر بگیرم زنگ بزنم انگار پسرم هستی بگویم چقدر دلم برایت تنگ است . . . ۲۵ فرودرین ۱۳۹۰ سارا محمدی اردهالی

مرا در آغوش بگیر سرم را روی شانه ات. / بگذار / همه بدانند , حالا همه چیز زیر سر من است !

آن روز بايد دستانت را مي گرفتم...نه كه حالا...عكست را قاب!!...{محمد تقي رستمي{

تک درختم سوخت.. بگذار تا جنگل بسوزد..!

بعد از سه سال نامه نوشت از برای من : عذرم بپذیر که رنجور بوده ام، دادم جواب:عیب ندارد بلا به دور اما من این سه سال لب گور بوده ام ...

از قول من...به باران بی امان بگو...دل اگر دل باشد...آب از آسیاب علاقه اش نمی افتد!!.

بي رمق خدا را خوش نمي آيد طرز ِ بوسيدن ِ تو انصاف نيست آن چنان سُست، بي رمق مي بوسي كه دلم مي گيرد اين طور كه پيش مي روي بعيد مي دانم... توانم باشد نقشه ي بوسه ي بعدي را بكشم بگذريم من چند وقتي ست كه راضي شده ام براي آرامش تو حس و حال عشق بازي را هر روز به روز ِ ديگري موكول كنيم...

توجه همه بیهوده نبود, امروز باد از سمتِ تو آمده بود وُ من .. عطر تو را میدادم.

چه دير آمدی حالایِ صدهزار ساله‌ی من! من اين نيستم که بوده‌ام! او که من بود آن همه سال،رفته زير سايه‌ی آن بيدِ بی‌نشان مُرده است... /سید علی صالحی/

تو به افتادن من در خیابان خندیدی و من همه ی حواسم به چشمان مردم شهر بود که عاشق خنده ات نشوند.

قلب ماهیچه‌ای بیشتر نبود! که صبح‌تا‌شب و شب‌تا‌صبح مثل سگ کار می‌کرد! تا من زنده بمانم و تو را با تمام وجود دوست داشته باشم!! (بهمن عطایی)