شب فِراق که داند که تا سحر چندست؟
مگر کسی که به زندانِ عشق دربندست
گرفتم از غمِ دل راهِ بوستان گیرم
کدام سرو به بالای دوست مانندست؟
پیام من که رساند به یار مهرگسل؟
که: «بَرشکستی و ما را هنوز پیوندست»
قسم به جانِ تو گفتن طریق عزت نیست
به خاک پایِ تو، وآن هم عظیم سوگندست...