نتایح جستجو

دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ ای هیچ زبهر هیچ به هیچ نپیچ

سلام یه نمونه مجتمع مسکونی که قابل ارائه باشه میخواستم اگه کمکم کنید ممنون میشمممممممممم.

دنیا همه هیچ و کار دنیا همه هیچ -ای هیچ زبهر هیچ به هیچ مپیچ

آری آغاز دوست داشتن زیباست گرچه پایان راه ناپیداست من به پایان دگر نیندیشم که همین دوست داشتن زیباست

سلام مطالبی که شما ارائه کردید خیلی به کارم اومد ممنونم...

معماری مسکونی معماری مسکونی http://rapidshare.com/files/228020558

ببخشید ظاهرا اشتباه شده آخه من تازه عضو شدم نتونستم مطلب رو بیارم توسایت کسی میتونه راهنماییم کنه؟

معماری مسکونی معماری مسکونی

سلام خیلی مطالب جالبی بود یه سوال داشتم من مطلب جالب دارم تو سایتشم رفتم upload کردم ولی بقیه مراحلش رو گیر کردم میتونی راهنماییم کنید با تشکر.

خیلی استفاده کردم ممنونمممممم:w42:

تمام عمر بستیم وشکستیم به جز بار پشیمانی نبستیم جوانی راسفرکردیم تامرگ آخرنفهمیدیم به دنبال که هستیم..

دوست دارم شب راباغم سرکنم دفتری را بااشکهایم ترکنم نام آن دفترکنم دیوان عشق عشق رادیوان هردفتر کنم...

ماکه درویشیم هرکجا که رویم ملک خداست باغ رضوان بود یازندان برماخواهد گذشت...

ای شمع آهسته بسوز که شب دراز است ای اشک آهسته بریز که غم زیاد است چرا عاقبت هردوستی آخرش جدایست همین بودوهمین بود دلم در آتش دوست سوخت...

آنقدر آه کشیدم زجهان سیر شدم چون در این دنیای بی حاصل کسی آگاهی ازاین تقدیر ندارد یادگار نوشتم تا نگه داری که فردااثرم نیست...

نمی دانم چه خواهد شد نمیخواهم بدانم کوزه گرازخاک اندامم چه خواهد ساخت دوست دارم گلویم سوتکی باشد بدست کودک گستاخ بازیگوش واو دم گرم نفس خویش را درگلویم سخت بفشارد وبدین سان آشفته سازد خواب زندگان خفته را نمی دانم چه خواهد شد...

وبدان هنگام که به ساحل درآییم در می مانیم که به آغاز خاک آمده ایم یا درابتدای آبی آرام دریاییم ریه های دلتنگی مان می ماند تا صمیمی ترین اسب های باستانی از پریشانی خاطر مان بگذرند وما چراغ بیفروزیم که بی روشنایی حضور هرگز به مقصد نمی رسیم......

روزگار بی مروت لحظه ای شادم نکرد درجوانی ناله کردم کسی یادم نکرد درقفس جان دادم وصیاد آزادم نکرد

نشستم در فراقت گریه کردم زداغت بی نهایت گریه کردم تمام روز در فکر تو بودم تمام شب برایت گریه کردم میان کوچه ها ی غربت چون دیدم...

مازنده به اینیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما آدماست...